responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 9  صفحه : 401

اتَنهنا ان نَعبُدَ ما يَعبُدُ ءاباؤُنا وانَّنا لَفى شَكٍّ مِمّا تَدعونا الَيهِ مُريب.

هود (11) 62

99) ثمود، درخواست‌كننده معجزه از صالح (ع):

ما انتَ الّا بَشَرٌ مِثلُنا فَأتِ بِايَةٍ ان كُنتَ مِنَ الصدِقين‌* قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِربٌ ولَكُم شِربُ يَومٍ مَعلوم.

شعراء (26) 154 و 155

100) شك و ترديد قوم ثمود، در صحّت ادّعاى پيامبرى از سوى صالح (ع):

قالوا يصلِحُ قَد كُنتَ فينا مَرجُوًّا قَبلَ هذا اتَنهنا ان نَعبُدَ ما يَعبُدُ ءاباؤُنا وانَّنا لَفى شَكٍّ مِمّا تَدعونا الَيهِ مُريب.

هود (11) 62

الَم يَأتِكُم نَبَؤُا الَّذينَ مِن قَبلِكُم قَومِ نوحٍ وعادٍ وثَمودَ ... جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيّنتِ فَرَدّوا ايدِيَهُم فى افوهِهِم وقالوا انّا كَفَرنا بِما ارسِلتُم بِهِ وانّا لَفى شَكٍّ مِمّا تَدعونَنا الَيهِ مُريب.

ابراهيم (14) 9

كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين‌* اذ قالَ لَهُم اخوهُم صلِحٌ الا تَتَّقون‌* ... فَأتِ بِايَةٍ ان كُنتَ مِنَ الصدِقين. [1]

شعراء (26) 141 و 142 و 154

101) درگيرى و مبارزه ثمود، با پيامبر خود صالح (ع):

هَل اتكَ حَديثُ الجُنود* فِرعَونَ وثَمود.

بروج (85) 17 و 18

نيز---) افتراهاى ثمود، ثمود و ناقه، دعوت از ثمود

ثمود و ناقه‌

102) ثمود، تكذيب‌كننده معجزه بودن ناقه صالح:

... كَذَّبَ بِها الاوَّلونَ وءاتَينا ثَمودَ النّاقَةَ مُبصِرَةً فَظَلَموا بِها ....

اسراء (17) 59

103) اعطاى معجزه‌اى آشكار (ناقه) از جانب خداوند به ثمود، براى انذار آنان:

وما مَنَعَنا ان نُرسِلَ بِالأيتِ الّا ان كَذَّبَ بِها الاوَّلونَ وءاتَينا ثَمودَ النّاقَةَ مُبصِرَةً فَظَلَموا بِها وما نُرسِلُ بِالأيتِ الّا تَخويفا.

اسراء (17) 59

104) دستيابى به آب اختصاصى ناقه صالح، از انگيزه‌هاى ثموديان در پى كردن ناقه:

كَذَّبَت ثَمودُ بِطَغوها* ... وسُقيها* ... فَعَقَروها .... [2]

شمس (91) 11 و 13 و 14

105) كشتن ناقه صالح، گناهى دامنگير تمام ثموديان:

كَذَّبَت ثَمودُ ...* فَقالَ لَهُم رَسولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ ...* ... فَعَقَروها فَدَمدَمَ عَلَيهِم رَبُّهُم بِذَنبِهِم فَسَوّها.

شمس (91) 11 و 13 و 14

106) انتخاب و تحريك فردى خاصّ از ناحيه ثموديان، براى كشتن ناقه صالح:

كَذَّبَت ثَمودُ ...* فَنادَوا صاحِبَهُم فَتَعاطى‌ فَعَقَر. [3]

قمر (54) 23 و 29

كَذَّبَت ثَمودُ بِطَغوها* اذِ انبَعَثَ اشقها.

شمس (91) 11 و 12

107) نهى صالح (ع) از ضرر رساندن ثموديان به ناقه:

والى‌ ثَمودَ اخاهُم صلِحًا قالَ يقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن الهٍ غَيرُهُ قَد جاءَتكُم بَيّنَةٌ مِن‌


[1] ثموديان در صحّت ادّعاى پيامبر بودن صالح (ع) ترديد واقعى داشتند، لذا خواستار معجزه شدند.

[2] هشدار به ثموديان در مورد آب شرب ناقه پس از سخن گفتن از تكذيب و عقر، نشان مى‌دهد، يكى از انگيزه‌هاى قوم ثمود از پى كردن ناقه، چشم‌داشت آنان به آب مورد نياز آن بوده است.

[3] منظور از «صاحبهم»، «قداربن‌سالف» است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 290)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 9  صفحه : 401
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست