انقراض ثمود

46) از ميان رفتن قوم ثمود و باقى نماندن نسل آنان:

وثَمودًا فَما ابقى‌.

نجم (53) 51

فَامّا ثَمودُ فَاهلِكوا بِالطّاغِيَة* فَهَل تَرى‌ لَهُم مِن باقِيَة.

حاقه (69) 5 و 8

نيز---) همين مدخل، عذاب استيصال ثمود

اهانتهاى ثمود

47) برخورد اهانت‌آميز ثمود، با پيامبرشان صالح (ع):

الَم يَأتِكُم نَبَؤُا الَّذينَ مِن قَبلِكُم قَومِ نوحٍ وعادٍ وثَمودَ والَّذينَ مِن بَعدِهِم لا يَعلَمُهُم الَّا اللَّهُ جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيّنتِ فَرَدّوا ايدِيَهُم فى افوهِهِم .... [1]

ابراهيم (14) 9

ايمان ثمود---) همين مدخل مؤمنان ثمود

باغهاى ثمود

48) ثموديان، داراى باغستانهاى پوشيده از درختان ميوه:

كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين‌* فى جَنتٍ وعُيون.

شعراء (26) 141 و 147

بت‌پرستى ثمود---) همين مدخل، صفات ثمود، بت‌پرستى‌

بصيرت ثمود---) همين مدخل، صفات ثمود، بصيرت‌

بنّايى ثمود---) همين مدخل، خانه‌هاى ثمود

بهانه‌جويى ثمود

49) ابتلا به سختى و گمراه شدن، بهانه ثمود در پيروى نكردن از صالح (ع):

كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُر* فَقالوا ابَشَرًا مِنّا وحِدًا نَتَّبِعُهُ انّا اذًا لَفى ضَللٍ وسُعُر. [2]

قمر (54) 23 و 24

50) بشر بودن پيامبر فرستاده شده براى ثمود، عامل بهانه‌جويى آنان در نپذيرفتن دعوت وى:

الَم يَأتِكُم نَبَؤُا الَّذينَ مِن قَبلِكُم ... ثَمودَ ...* ... قالوا ان انتُم الّا بَشَرٌ مِثلُنا ....

ابراهيم (14) 9 و 10

كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين‌* ما انتَ الّا بَشَرٌ مِثلُنا فَأتِ بِايَةٍ ان كُنتَ مِنَ الصدِقين.

شعراء (26) 141 و 154

كَذَّبَت ثَمودُ بِالنُّذُر* فَقالوا ابَشَرًا مِنّا وحِدًا نَتَّبِعُهُ انّا اذًا لَفى ضَللٍ وسُعُر.

قمر (54) 23 و 24

بى‌تقوايى ثمود---) همين مدخل، صفات ثمود، بى‌تقوايى‌

پشيمانى ثمود

51) نتيجه‌بخش نبودن پشيمانى ثموديان، در پى كشتن ناقه صالح:

كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلين‌* فَعَقَروها فَاصبَحوا ندِمين‌* فَاخَذَهُمُ العَذابُ ....

شعراء (26) 141 و 157 و 158

[1] دست گذاشتن مشركان به دهانشان در برابر انبياى خود، مى‌تواند براى اهانت و استهزا باشد. (الكشّاف، ج 2، ص 542)

[2] مقصود از «سعر»، سختى و عذاب است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 289)