تيمّم، به معناى قصد كردن [2] و در اصطلاح، زدن دستها بر زمين و مسح صورت و دستها همراه با نيّت
است. [3] در اين مدخل، معناى اصطلاحى آن مقصود
مىباشد كه از واژه «تيمّم» استفاده شده است.
آثار تيمّم
1) تيمّم، موجب تحصيل طهارت براى نماز، در صورت نيافتن آب و داشتن
عذر:
... لا تَقرَبوا الصَّلوةَ ... ولا جُنُبًا ... حَتّى
تَغتَسِلوا ... فَلَم تَجِدوا ماءً فَتَيَمَّموا صَعيدًا طَيّبًا ....