تهجّد صحابه---) همين
مدخل، متهجّدان، صحابهآيت الله هاشمى رفسنجانى و
برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب -
قم، چاپ: اول، 1384.
[1] قيد «لربّهم» به جاى ديگر اوصاف مىتواند گوياى برداشت مزبور
باشد.
[2] مقصود از «أدبار السّجود» بنابر بعضى از اقوال و احتمالات،
نماز وتر است. صاحب مجمعالبيان، آن را به امام صادق (ع) نسبت مىدهد.
(مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 225)
[3] مقصود از «من اللّيل فسبّحه»، نماز شب است. (مجمعالبيان، ج
9- 10، ص 257)
[4] «خوفاً و طمعاً» مفعولله براى فعل محذوف است و برداشت بر اين
اساس است. (اعرابالقرآن، درويش، ج 7، ص 580)