responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 9  صفحه : 309

تهجّد اهل‌كتاب---) همين مدخل، متهجّدان، اهل‌كتاب‌

تهجّد صحابه---) همين مدخل، متهجّدان، صحابه‌آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.

تهجّد عبادالرّحمان---) همين مدخل، متهجّدان، عبادالرّحمان‌

تهجّد متّقين---) همين مدخل، متهجّدان، متقين‌

تهجّد محسنان---) همين مدخل، متهجّدان، محسنان‌

تهجّد محمّد (ص)---) همين مدخل، متهجّدان، محمّد (ص)

زمينه‌هاى تهجّد

1. اميد به خدا

18) اميد به خدا برانگيزاننده اهل ايمان به شب‌زنده‌دارى:

انَّما يُؤمِنُ بِايتِنَا الَّذينَ ...* تَتَجافى‌ جُنوبُهُم عَنِ المَضاجِعِ يَدعونَ رَبَّهُم خَوفًا وطَمَعًا ....

سجده (32) 15 و 16

امَّن هُوَ قنِتٌ ءاناءَ الَّيلِ ساجِدًا وقامًا يَحذَرُ الأخِرَةَ ويَرجوا رَحمَةَ رَبّهِ قُل هَل يَستَوِى الَّذينَ يعلَمونَ والَّذينَ لا يَعلَمونَ انَّما يَتَذَكَّرُ اولوا الالبب.

زمر (39) 9

2. توجّه به خدا

19) توجّه به ربوبيّت خداوند، مقتضى شب‌زنده‌دارى و عبادت و نماز براى او:

والَّذينَ يَبيتونَ لِرَبّهِم سُجَّدًا وقِيما. [1]

فرقان (25) 64

تَتَجافى‌ جُنوبُهُم عَنِ المَضاجِعِ يَدعونَ رَبَّهُم ....

سجده (32) 16

... وسَبّح بِحَمدِ رَبّكَ ...* ومِنَ الَّيلِ فَسَبّحهُ وادبرَ السُّجود. [2]

ق (50) 39 و 40

... وسَبّح بِحَمدِ رَبّكَ حينَ تَقوم‌* ومِنَ الَّيلِ فَسَبّحهُ .... [3]

طور (52) 48 و 49

3. خوف‌

20) بيم و اميد، برانگيزاننده مؤمنان، براى تهجّد و شب‌زنده‌دارى:

انَّما يُؤمِنُ بِايتِنَا الَّذينَ ...* تَتَجافى‌ جُنوبُهُم عَنِ المَضاجِعِ يَدعونَ رَبَّهُم خَوفًا وطَمَعًا .... [4]

سجده (32) 15 و 16

امَّن هُوَ قنِتٌ ءاناءَ الَّيلِ ساجِدًا وقامًا يَحذَرُ الأخِرَةَ ويَرجوا رَحمَةَ رَبّهِ قُل هَل يَستَوِى الَّذينَ يعلَمونَ والَّذينَ لا يَعلَمونَ انَّما يَتَذَكَّرُ اولوا الالبب.

زمر (39) 9


[1] قيد «لربّهم» به جاى ديگر اوصاف مى‌تواند گوياى برداشت مزبور باشد.

[2] مقصود از «أدبار السّجود» بنابر بعضى از اقوال و احتمالات، نماز وتر است. صاحب مجمع‌البيان، آن را به امام صادق (ع) نسبت مى‌دهد. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 225)

[3] مقصود از «من اللّيل فسبّحه»، نماز شب است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 257)

[4] «خوفاً و طمعاً» مفعول‌له براى فعل محذوف است و برداشت بر اين اساس است. (اعراب‌القرآن، درويش، ج 7، ص 580)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 9  صفحه : 309
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست