[1] برداشت مزبور از جمله «إنّه ليس له ... على ربّهم يتوكّلون»
كه تعليل براى «فاستعذ باللّه» است، استفاده شده است؛ يعنى به جاى اينكه استعاذه
به صورت تعليل ذكر شود، توكّل ذكر شده؛ پس معلوم مىشود كه استعاذه نوعى از توكّل
است. (الميزان، ج 12، ص 344)
[2] سياق جملات در اين آيات اين احتمال را تأييد مىكند كه كاربرد
فعل مضارع در توكّل براى اشاره به تكرار آن است. (تفسير التحريروالتنوير، ج 5، جزء
9، ص 299)
[3] از تكرار «فليتوكّل ...» برداشت ياد شده قابل استفاده است.
(الكشّاف، ج 2، ص 544)