[1] ضمير «بها» مىتواند به «ملة ابراهيم» در آيه 130 و نيز
مىتواند به جمله «أسلمت» در آيه قبل برگردد. گفتنى است بازگشت هر دو فرض به يك
معناست، زيرا آيين ابراهيم (ع) تسليم شدن در برابر خداوند است. (مجمعالبيان، ج 1-
2، ص 398- 399)
[2] «من» در «من ذرّيّتنا» تبعيضيّه است، زيرا خداوند به ابراهيم
(ع) از قبل خبر داده بود كه بعضى از فرزندان او ظالماند. (مجمعالبيان، ج 1- 2، ص
393)