[1] «سخرىّ» به كسى گويند كه مقهور گشته و با اراده خود رام و
مطيع شده است (مفردات، ص 402، «سخر») مقصود از «تسخير» در آيه شريفه، استخدام و به
كار گرفتن برخى انسانها از سوى برخى ديگر است، بهگونهاى كه هر يك از آنها از كار
و تخصص ديگرى بهرهمند شوند و بدين شكل، نظام اجتماعى آنان به گردش در آمده، سامان
يابد. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 71- 72)