تلاوت قرآن براى وليدبن‌مغيره‌

154) افسانه بودن آيات الهى سخن گزاف وليدبن‌مغيره، پس از تلاوت قرآن براى او:

اذا تُتلى‌ عَلَيهِ ءايتُنا قالَ اسطيرُ الاوَّلين. [1]

قلم (68) 15

155) تهديد خداوند نسبت به وليدبن‌مغيره، به دليل افسانه خواندن آيات الهى، به هنگام تلاوت قرآن براى او:

اذا تُتلى‌ عَلَيهِ ءايتُنا قالَ اسطيرُ الاوَّلين‌* سَنَسِمُهُ عَلَى الخُرطوم.

قلم (68) 15 و 16

تلاوت قرآن براى همسران محمّد (ص)

156) همسران پيامبر (ص)، مكلّف به يادآورى آيات الهى، پس از تلاوت شدن آنها در خانه‌هاى‌شان:

ينِساءَ النَّبىّ ...* واذكُرنَ ما يُتلى‌ فى بُيوتِكُنَّ مِن ءايتِ اللَّهِ والحِكمَةِ .... [2]

احزاب (33) 32 و 34

تلاوت قرآن در نماز---) همين مدخل، تلاوت قرآن، تلاوت‌كنندگان قرآن، محمّد (ص) و مؤمنان‌

تلاوت‌كنندگان قرآن‌

1. خدا---) همين مدخل، تلاوت قرآن، تلاوت قرآن براى محمّد (ص)

2. صحابه---) همين مدخل، تلاوت‌كنندگان، مؤمنان‌

3. عالمان‌

157) تلاوت قرآن، از ويژگيهاى عالمان خداترس:

... انَّما يَخشَى اللَّهَ مِن عِبادِهِ العُلَمؤُا* ... انَّ الَّذينَ يَتلونَ كِتبَ اللَّهِ ....

فاطر (35) 28 و 29

4. محمّد (ص)

158) تلاوت قرآن از سوى محمّد (ص) مورد گواهى خداوند:

... وما تَتلوا مِنهُ مِن قُرءانٍ ... الّا كُنّا عَلَيكُم شُهودًا ....

يونس (10) 61

159) تلاوت قرآن از سوى محمّد (ص) همراه با تأنّى و آرامش:

وقُرءانًا فَرَقنهُ لِتَقرَاهُ عَلَى النّاسِ عَلى‌ مُكثٍ ....

اسراء (17) 106

160) توانايى پيامبر (ص) بر تلاوت قرآن، در عين امّى بودن، موضوعى اعجازآميز:

وما كُنتَ تَتلوا مِن قَبلِهِ مِن كِتبٍ ولا تَخُطُّهُ بِيَمينِكَ اذًا لَارتابَ المُبطِلون.

عنكبوت (29) 48

161) ممنوعيّت محمّد (ص)، از شتابزدگى در تلاوت قرآن:

لا تُحَرّك بِهِ لِسانَكَ لِتَعجَلَ بِه‌* انَّ عَلَينا جَمعَهُ وقُرءانَه.

قيامت (75) 16 و 17

162) تلاوت آيات نازل شده قرآن از سوى محمّد (ص) پس از دريافت كامل آنها:

فَاذا قَرَأنهُ فَاتَّبِع قُرءانَه.

قيامت (75) 18

163) تلاوت بسمله بر كافران از جانب محمّد (ص)، باعث اعراض آنان:

... واذا ذَكَرتَ رَبَّكَ فِى القُرءانِ وَحدَهُ ولَّوا عَلى‌ ادبرِهِم نُفورا. [3]

اسراء (17) 46

164) آسان قرار داده شدن تلاوت قرآن براى پيامبر (ص):

فَانَّما يَسَّرنهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشّرَ بِهِ المُتَّقينَ وتُنذِرَ بِهِ قَومًا لُدّا.

مريم (19) 97

[1] شأن نزول آيه مزبور و آيات قبل، بنا بر يك قول، وليدبن‌مغيره است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 501)

[2] بر اين اساس كه تلاوت قرآن از سوى غير همسران باشد.

[3] بر اساس حديث منقول از امام باقر يا امام صادق (ع) كه پيامبر (ص) وقتى بسم اللّه الرّحمن الرّحيم را تلاوت مى‌كردند، كافران دور مى‌شدند. (تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 173)