107) تقوا، باعث خشنودى انسان و دستيابى او به فرجامى رضايتبخش:
وسَيُجَنَّبُها الاتقى* ولَسَوفَ يَرضى.
ليل (92) 17 و 21
[1] جمله محلّ استشهاد، پاسخ به دعاى موسى (ع) است؛ ولى جمله موصول
با صلهاش عموميّت دارد، زيرا موصول از مبهمات است و تعريف آن به صله است و
نمىتوان آن را به مورد اختصاص داد. از سوى ديگر، رحمت خداوند فراگير است؛ ولى
«فسأكتبها» آن را به زمان آخرت محدود مىكند.
[2] «زكوة» در اصل، نمو و رشد به دست آمده از بركت خداوند است.
(مفردات، ص 380، «زكا»)