90) گناهكارى، از موانع تقرّب انسان به خدا در قيامت:
وما يُكَذّبُ بِهِ الّا كُلُّ مُعتَدٍ اثيم* كَلّا بَل رانَ عَلى قُلوبِهِم ما كانوا يَكسِبون* كَلّا انَّهُم عَن رَبّهِم يَومَذٍ لَمَحجوبون.
مطففين (83) 12 و 14 و 15
تقصير
«تقصير» به معناى كوتاه كردن
[2] و در اصطلاح فقه يكى از اعمال و مناسك حج و عمره است كه با گرفتن
بعضى از مو يا ناخن، انجام مىگيرد [3] و به وسيله آن، شخص مُحْرِم از احرام خارج مىشود. [4] در اين مدخل از واژه «مقصّرين» و نيز
از جمله «ليقضوا تفثهم» با توجّه به روايات و تفاسير برداشت شده است.
[5] از امام صادق (ع) روايت شده است: مقصود از «ثم ليقضوا تفثهم»
كوتاه كردن شارب و ناخن و شبيه آن است. (تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 492)
[6] منظور از «قضاء التفث» كوتاه كردن ناخن و مو گرفتن اوست
(تقصير) زجاج گفته است: «قضاء التفث» كنايه از خروج از احرام و مُحِلّ شدن است.
(مجمعالبيان، ج 7- 8، ص 130)