10. جبرئيل‌

58) جبرئيل از مقرّبان پيشگاه خداوند:

انَّهُ لَقَولُ رَسولٍ كَريم‌* ذى قُوَّةٍ عِندَ ذِى العَرشِ مَكين. [1]

تكوير (81) 19 و 20

11. داود (ع)

59) داود (ع) از مقرّبان، در پيشگاه خداوند:

... واذكُر عَبدَنا داوودَ ذَا الايدِ انَّهُ اوّاب‌* فَغَفَرنا لَهُ ذلِكَ وانَّ لَهُ عِندَنا لَزُلفى‌ وحُسنَ مَاب. [2]

ص (38) 17 و 25

12. ذاكران آيات خدا

60) يادكنندگان آيات الهى، از مقرّبان در پيشگاه خداوند:

... قَد فَصَّلنَا الأيتِ لِقَومٍ يَذَّكَّرون‌* لَهُم دارُ السَّلمِ عِندَ رَبّهِم وهُوَ ولِيُّهُم بِما كانوا يَعمَلون.

انعام (6) 126 و 127

13. سابقون---) همين مدخل، مقرّبان، مصاديق مقرّبان، پيشگامان در اطاعت‌

14. سليمان (ع)

61) سليمان (ع) از پيامبران مقرّب در پيشگاه خداوند:

ووهَبنا لِداوودَ سُلَيمنَ نِعمَ العَبدُ انَّهُ اوّاب‌* وانَّ لَهُ عِندَنا لَزُلفى‌ وحُسنَ مَاب.

ص (38) 30 و 40

15. شهيدان‌

62) شهداى راه خدا، مقرّب درگاه الهى:

ولا تحسبنَّ الَّذين قُتِلوا فى سبيلِ اللَّهِ اموتًا بل احياءٌ عِند ربّهِم يُرزقون.

آل‌عمران (3) 169

والَّذينَ ءامَنوا بِاللَّهِ ورُسُلِهِ اولكَ هُمُ الصّدّيقونَ والشُّهَداءُ عِندَ رَبّهِم لَهُم اجرُهُم ونورُهُم .... [3]

حديد (57) 19

16. صديقين‌

63) صديقين از مقرّبان درگاه الهى:

والَّذينَ ءامَنوا بِاللَّهِ ورُسُلِهِ اولكَ هُمُ الصّدّيقونَ والشُّهَداءُ عِندَ رَبّهِم لَهُم اجرُهُم ونورُهُم ....

حديد (57) 19

17. عالمان‌

64) عالمان، از مقرّبان درگاه الهى:

يايُّهَا الَّذينَ ءامَنوا اذا قيلَ لَكُم تَفَسَّحوا فِى المَجلِسِ فَافسَحوا يَفسَحِ اللَّهُ لَكُم واذا قيلَ انشُزوا فانشُزوا يَرفَعِ اللَّهُ الَّذينَ ءامَنوا مِنكُم والَّذينَ اوتُوا العِلمَ دَرَجتٍ واللَّهُ بِما تَعمَلونَ خَبير.

مجادله (58) 11

18. عيسى (ع)

65) عيسى (ع) از مقرّبان الهى در دنيا و آخرت:

اذ قالتِ المَلكَةُ يمريمُ انَّ اللَّه يُبشّرُكِ بِكلِمةٍ مِنهُ اسمُهُ المسيحُ عيسى ابنُ مريم‌وجيهًا فِى الدُّنيا والأخِرةِ ومِن المُقرَّبين.

آل‌عمران (3) 45

اذ قال اللَّهُ يعيسى‌ انّى مُتوفّيك ورافِعُك الىَّ ومُطهّرُك مِن الَّذين كفروا ....

آل‌عمران (3) 55

19. گواهان عمل‌

66) گواهان اعمال در قيامت، از مقرّبان درگاه الهى:

[1] مقصود از «رسول كريم» جبرئيل است. (روح‌المعانى، ج 16، جزء 30، ص 104)

[2] «زلفى» به معناى منزلت و قرب است. (مفردات، ص 382، «زلف»؛ مجمع‌البيان، ج 7- 8، ص 735)

[3] بر پايه اين احتمال كه حرف «واو» در «والشّهداء» براى استيناف و «شهداء» به معناى كشته‌شدگان راه خدا باشد. (الميزان، ج 19، ص 163)