ولا تُعجِبكَ امولُهُم واولدُهُم انَّما يُريدُ اللَّهُ ان
يُعَذّبَهُم بِها فِى الدُّنيا وتَزهَقَ انفُسُهُم وهُم كفِرون.
توبه (9) 85
130) توجّه به احاطه علمى خدا، از عوامل رفع تعجّب:
بَل عَجِبوا ان جاءَهُم مُنذِرٌ مِنهُم فَقالَ الكفِرونَ هذا
شَىءٌ عَجيب* اءِذا مِتنا وكُنّا تُرابًا ذلِكَ رَجعٌ بَعيد* قَد عَلِمنا ما تَنقُصُ الارضُ مِنهُم وعِندَنا كِتبٌ حَفيظ.
ق (50) 2- 4
131) توجّه به قدرت و بخشندگى و فرمانروايى خداوند، از عوامل رفع
تعجّب:
اجَعَلَ الألِهَةَ الهًا واحِدًا انَّ هذا لَشَىءٌ عُجاب* اءُنزِلَ عَلَيهِ الذّكرُ مِن بَينِنا بَل هُم فى شَكٍّ مِن
ذِكرى بَل لَمّا يَذوقوا عَذاب*
ام عِندَهُم خَزانُ رَحمَةِ رَبّكَ العَزيزِ الوَهّاب* ام لَهُم مُلكُ السَّموتِ والارضِ وما بَينَهُما فَليَرتَقوا
فِى الاسبب.
ص (38) 5 و 8- 10
تعدّى---) ظلم
تعزير
تعزير در اصل به معناى تأديب و منع و بازگرداندن است و بدين جهت به
شلّاق زدن مجرم به كمتر از حدّ شرعى تعزير مىگويند، زيرا آن موجب تأديب و
بازگرداندن مجرم از گناه خويش مىشود و نيز به معناى بزرگ داشتن و يارى نمودن با
شمشير آمده است. [1] در اين مدخل معناى اوّل مقصود است.
اسباب تعزير
1. زنا
1) آزار و اذيّت تعزيرى براى مردان و زنان بىهمسر زناكار (قبل از
نسخ):
[2] بنا بر اينكه مقصود از «اللّذان» مرد و زن و مرجع ضمير
«يأتيانها» «الفاحشة» باشد كه منظور از آن زنا مىباشد، برداشت ياد شده صورت
گرفته. البته اين آيه پس از نزول آيه 2 سوره نور نسخ شده است. (مجمعالبيان، ج 3-
4، ص 34) و در روايتى از امام صادق (ع) در تفسير آيه نقل شده است كه مقصود از
«اللّذان» مرد و زن بىهمسر است. (تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 456)