تعاون، مصدر تفاعل از مادّه «عون» به معناى يارى و پشتيبانى كردن
يكديگر آمده است. [1] در اين مدخل، تعاون در ابعاد مختلف
معنوى، مادّى، اجتماعى، اقتصادى بر خوبى يا بدى مورد نظر است و از واژههاى
«تعاون»، «ظهير»، «انتصار» و در برخى موارد، از قراين ديگرى كه معناى ياد شده را
مىرساند، استفاده شده است.
اهمّ عناوين: تعاون اجتماعى، تعاون بر تقوا، تعاون بر نيكى.
[2] فرمان خداوند به تعاون در انجام دادن كارهاى نيك پس از بيان
مقرّرات اجتماعى و الهى (أوفوا بالعقود ... لاتحلّوا ...) رهنمودى براى پياده كردن
آن مقرّرات است.
[3] از اينكه خداوند فرمود: «اگر جنّ و انس، دست به دست هم دهند
باز نمىتوانند مثل قرآن بياورند» استفاده مىشود كه امكان ارتباط و تعاون ميان
آنان وجود دارد و گرنه تحدّى لغو بود.