responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 8  صفحه : 162

تشنگى بنى‌اسرائيل‌

9) موسى (ع)، طلب‌كننده آب براى رفع تشنگى قوم خويش:

واذِ استسقى‌ موسى‌ لِقومِهِ فقُلنا اضرِب بِعصاك الحجر فانفجرت مِنهُ اثنتا عشرة عينًا قد علِم كُلُّ اناسٍ مشربهُم كُلوا واشربوا مِن رِزقِ اللَّهِ ....

بقره (2) 60

وقَطَّعنهُمُ اثنَتَى عَشرَةَ اسباطًا امَمًا واوحَينا الى‌ موسى‌ اذِ استَسقهُ قَومُهُ انِ اضرِب بِعَصاكَ الحَجَرَ فَانبَجَسَت مِنهُ اثنَتا عَشرَةَ عَينًا قَد عَلِمَ كُلُّ اناسٍ مَشرَبَهُم ....

اعراف (7) 160

تشنگى جهنّميان‌

10) نوشيدن جهنّميان از آب داغ، بر اثر تشنگى:

... وسُقوا ماءً حَميمًا فَقَطَّعَ امعاءَهُم.

محمد (47) 15

فَشرِبونَ عَلَيهِ مِنَ الحَميم‌* فَشرِبونَ شُربَ الهيم.

واقعه (56) 54 و 55

11) يارى طلبيدن كافران در خيمه آتشين دوزخ، با استغاثه و اظهار تشنگى، از مأموران عذاب:

... انّا اعتَدنا لِلظلِمينَ نارًا احاطَ بِهِم سُرادِقُها وان يَستَغيثوا يُغاثوا بِماءٍ كالمُهلِ يَشوِى الوُجوهَ بِئسَ الشَّرابُ وساءَت مُرتَفَقا. [1]

كهف (18) 29

12) نوشيدن جهنّميان از آب چركين، بر اثر شدّت تشنگى، به‌رغم كراهت و بى‌ميلى شديد:

مِن وراهِ جَهَنَّمُ ويُسقى‌ مِن ماءٍ صَديد* يَتَجَرَّعُهُ ولا يَكادُ يُسيغُهُ ....

ابراهيم (14) 16 و 17

13) رفع نشدن تشنگى دوزخيان (اصحاب شمال) با نوشيدن آب داغ دوزخ:

فَشرِبونَ عَلَيهِ مِنَ الحَميم‌* فَشرِبونَ شُربَ الهيم. [2]

واقعه (56) 54 و 55

14) تشنگى جهنّميان، سبب درخواست آب از اهل‌بهشت:

ونادى‌ اصحبُ النّارِ اصحبَ الجَنَّةِ ان افيضوا عَلَينا مِنَ الماءِ او مِمّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالوا انَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الكفِرين.

اعراف (7) 50

15) عارض شدن تشنگى بسيار شديد بر دوزخيان (اصحاب شمال)، به محض فارغ شدن از خوردن ميوه زقّوم:

اذلِكَ خَيرٌ نُزُلًا ام شَجَرَةُ الزَّقّوم‌* فَانَّهُم لَأكِلونَ مِنها فَمالِونَ مِنهَا البُطون‌* ثُمَّ انَّ لَهُم عَلَيها لَشَوبًا مِن حَميم.

صافات (37) 62 و 66 و 67

لَأكِلونَ مِن شَجَرٍ مِن زَقّوم‌* فَشرِبونَ عَلَيهِ مِنَ الحَميم‌* فَشرِبونَ شُربَ الهيم. [3]

واقعه (56) 52 و 54 و 55


[1] «غوث» يعنى يارى كردن و «غيث» يعنى باران. مقصود از «استغاثه» مى‌تواند طلب يارى و يا طلب باران [آب‌] باشد. (مفردات، ص 617، «غوث») پاسخى كه به استغاثه دوزخيان داده مى‌شود گوياى آن است كه يارى خواستن دوزخيان، همان آب‌خواهى آنان است.

[2] برخى «هيم» (جمع «هيماء») را به معناى ريگ گرفته‌اند و زمين ريگ‌زار، هر چه آب در آن ريخته شود مى‌بلعد و هرگز از آب پر نمى‌گردد (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 334) و تشبيه دوزخيان تشنه به زمين ريگ‌زار، حاكى از سيرى‌ناپذيرى آنان از آب است.

[3] به‌كارگيرى «فا» در «فشاربون» و نيز قيد «عليه» مى‌فهماند كه نوشيدن آب بعد از خوردن زقوم، بى‌درنگ انجام مى‌گيرد و اين حكايت از تشنگى شديد دوزخيان دارد كه با خوردن زقوم برايشان عارض مى‌گردد.

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 8  صفحه : 162
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست