بيعت نساء [1]

آثار بيعت نساء

1. آمرزش‌

16) آمرزش زنان مؤمن، در پى بيعت آنان با پيامبر (ص):

يأيّها النّبىّ إذا جاءك المؤمنت يبايعنك ... إنّ اللّه غفور رّحيم.

ممتحنه (60) 12

2. استغفار

17) موظّف بودن پيامبر (ص) به طلب آمرزش براى زنان مؤمن، در پى بيعت آنان با حضرت:

يأيّها النّبىّ إذا جاءك المؤمنت يبايعنك ... واستغفر لهنّ اللّه إنّ اللّه غفور رّحيم.

ممتحنه (60) 12

3. رحمت خدا

18) بهره‌مندى زنان مؤمن از رحمت الهى، در پى بيعت با پيامبراكرم (ص):

يأيّها النّبىّ إذا جاءك المؤمنت يبايعنك ... واستغفر لهنّ اللّه إنّ اللّه غفور رّحيم.

ممتحنه (60) 12

اهمّيّت بيعت نساء

19) بيعت زنان با پيامبر (ص)، مورد تشويق خداوند:

يأيّها النّبىّ إذا جاءك المؤمنت يبايعنك ... فبايعهنّ واستغفر لهنّ اللّه إنّ اللّه غفور رّحيم. [2]

ممتحنه (60) 12

پذيرش بيعت نساء

20) موظّف بودن پيامبر (ص) به پذيرش بيعت زنان مؤمن، در صورت اقدامشان به آن:

يأيّها النّبىّ إذا جاءك المؤمنت يبايعنك ... فبايعهنّ ....

ممتحنه (60) 12

شرايط بيعت نساء

1. پرهيز از افترا

21) پذيرش بيعت زنان از جانب پيامبر (ص) به شرط پرهيز آنان از افترا و نسبت دادن فرزندان نامشروع به شوهرانشان:

يأيّها النّبىّ إذا جاءك المؤمنت يبايعنك على‌ أن ... لايأتين ببهتن يفترينه بين أيديهنّ وأرجلهنّ ... فبايعهنّ .... [3]

ممتحنه (60) 12

2. پرهيز از زنا

22) پرهيز از زنا و فحشا، از شرايط بيعت زنان با پيامبراكرم (ص):

يأيّها النّبىّ إذا جاءك المؤمنت يبايعنك على‌

[1] مقصود از بيعت نساء، بيعت زنان صدر اسلام با پيامبراكرم (ص) است كه در موارد متعدد و از جمله در فتح مكّه (سال هشتم هجرى) اتفاق افتاد. (روح‌المعانى، ج 15، جزء 28، ص 119) درباره كيفيّت بيعت زنان با پيامبر (ص) سه قول مطرح شده است: الف) پيامبر (ص) با قرائت آيه 12 ممتحنه/ 60 (نه با مصافحه) از آنها بيعت مى‌گرفت؛ ب) هرگاه حضرت مى‌خواست از زنان بيعت بگيرد ظرف آبى طلب مى‌كرد و دست خود را در آن قرار مى‌داد و سپس زنان دستهاى خود را در آن آب قرار مى‌دادند؛ ج) پيامبر (ص) با مصافحه از روى پارچه از زنان بيعت مى‌گرفت. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 414- 415)

[2] تعبير «إذا جاءك المؤمنات يبايعنك» و نيز «واستغفر لهنّ» براى تشويق زنان به بيعت با پيامبر (ص) است. (روح‌المعانى، ج 15، جزء 28، ص 118) و طبعاً بيانگر اهميّت آن است.

[3] برخى مفسّران گفته‌اند: مقصود از «و لايأتين ...» حامله شدن از راه زنا و نسبت دادن فرزند به شوهر است و به همين جهت با فقره «لايزنين» فرق مى‌كند و چون نوزاد بعد از تولّد، جلوى دست و پاى مادر قرار مى‌گيرد از آن به «بين أيديهنّ و أرجلهنّ» تعبير شده است. (الميزان، ج 19، ص 242)