اجتناب از تبرّج‌

1) اجتناب از خودآرايى، شرط جواز برگرفتن حجاب، از سوى زنان سالخورده و نااميد از زناشويى:

و القوعد من النّساء الَّتى لايرجون نكاحا فليس عليهنّ جناح أن يضعن ثيابهنّ غير متبرّجت بزينة ....

نور (24) 60

2) لزوم اجتناب از خودآرايى براى زنان، در برابر بيگانه نامحرم:

و القوعد من النّساء الَّتى لايرجون نكاحا فليس عليهنّ جناح أن يضعن ثيابهنّ غير متبرّجت بزينة ....

نور (24) 60

وقرن فى بيوتكنّ ولاتبرّجن تبرّج الجهليّة الأولى‌ ....

احزاب (33) 33

تبرّج جاهليّت أولى‌

3) خودنمايى زنان دوران جاهليّت، در معرض نگاه نامحرمان، امرى شايع:

وقرن فى بيوتكنّ ولاتبرّجن تبرّج الجهليّة الأولى‌ .... [1]

احزاب (33) 33

4) منع همسران پيامبر (ص)، از زينت و خودآرايى و تبرّج دوران جاهليّت:

ينساء النّبىّ لستنّ كأحد مّن النّساء ...* ولاتبرّجن تبرّج الجهليّة الأولى‌ ....

احزاب (33) 32 و 33

تبرّك‌

تبرّك در لغت به معناى تيمّن، فرخنده گرفتن، به بركت داشتن و مبارك گرفتن‌ [2] است.

تبرّك پيروان نوح‌

1) سفارش حضرت نوح (ع) به اهل و قومش، براى تبرك جستن به نام خدا، هنگام سوار شدن بر كشتى:

و قال اركبوا فيها بسم اللّه مجرل- ها و مرسل- ها إنّ ربّى لغفور رّحيم. [3]

هود (11) 41

تبرّك يعقوب (ع)

2) تبرّك يعقوب (ع)، به پيراهن يوسف (ع):

اذهبوا بقميصى هذا فألقوه على‌ وجه أبى يأت بصيرا وأتونى بأهلكم أجمعين‌* فلمّا أن جآء البشير ألقيه على‌ وجهه ....

يوسف (12) 93 و 96

3) بازگشت بينايى يعقوب پيامبر (ع)، با تبرّك جستن به پيراهن يوسف (ع):

فلمّا أن جآء البشير ألقيه على‌ وجهه فارتدّ

[1] جاهليت أولى، جاهليّت قبل از بعثت پيامبر (ص) است. (الميزان، ج 16، ص 306)

[2] لغت‌نامه، ج 4، ص 5573، «تبرّك».

[3] وقتى حضرت نوح (ع) از هر حيوان، يك جفت بر كشتى سوار كرد به افرادى كه همراه او بودند فرمود: سوار شويد (اركبوا فيها بسم اللّه مجراها) در حالى كه تبرّك مى‌جوييد به نام خداوند. (بحارالأنوار، ج 11، ص 303؛ مجمع‌البيان، ج 5- 6، ص 248)