پياز

پياز، گياهى خوردنى با طعم تند تك لپه‌اى و از تيره سوسنى و هم‌خانواده با سير است. [1] در اين مدخل از واژه «بَصَل» استفاده شده است.

ارزش پياز

1) پياز از خوراكيهاى كم ارزش از ديدگاه موسى (ع) در مقايسه با منّ و سلوى‌:

وإذ قلتم يموسى‌ ... فادع لنا ربّك يخرج لنا ممّا تنبت الأرض من ... بصلها قال أتستبدلون الّذى هو أدنى‌ بالّذى هو خير ....

بقره (2) 61

پياز در مصر باستان‌

2) رواجِ خوردن پياز، در ميان بنى‌اسرائيل، در مصر باستان:

وإذ قلتم يموسى‌ ... فادع لنا ربّك يخرج لنا ممّا تنبت الأرض من ... و بصلها قال ... اهبطوا مصرا فإنّ لكم مّا سألتم .... [2]

بقره (2) 61

درخواست پياز

3) پياز، از خوراكيهاى درخواستى بنى‌اسرائيل از موسى (ع):

وإذ قلتم يموسى‌ لن نّصبر على‌ طعام وحد فادع لنا ربّك يخرج لنا ممّا تنبت الأرض من ... و بصلها ....

بقره (2) 61

4) درخواست پياز در مقابل از دست دادن منّ و سلوى‌ از سوى بنى‌اسرائيل مورد سرزنش موسى (ع):

وإذ قلتم يموسى‌ ... فادع لنا ربّك يخرج لنا ممّا تنبت الأرض من ... بصلها قال أتستبدلون الّذى هو أدنى‌ بالّذى هو خير اهبطوا مصرا فإنّ لكم مّا سألتم ....

بقره (2) 61

رويش پياز

5) پياز، از خوراكيهاى گياهى و روييدنى زمين:

وإذ قلتم يموسى‌ ... فادع لنا ربّك يخرج لنا ممّا تنبت الأرض من ... و بصلها ....

بقره (2) 61

پيامبراكرم (ص)---) محمّد (ص)

پيامبران---) انبيا

پيراهن---) لباس‌

پيروزى‌

پيروزى به معناى ظفر و نصرت يافتن بر دشمنان است. [3] در اين مدخل، از مشتقّات «نصر»، «فتح»، «غلب» و ... استفاده شده است.

اهمّ عناوين: پيروزى اسلام، پيروزى در غزوه حنين، دعا براى پيروزى، عوامل پيروزى، موانع پيروزى، يادآورى پيروزى.

[1] فرهنگ فارسى، ص 859، «پياز».

[2] برداشت مزبور بر اساس اين احتمال است كه مقصود از «مصراً»، كشور مصر باشد. (مجمع‌البيان، ج 1، ص 256)

[3] ر. ك: برهان قاطع، ص 279، «پيروزى».