responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 7  صفحه : 203

248) ولايت پدر بر فرزندان خود، در دوران جاهليّت:

يتورى‌ من القوم من سوء ما بشّر به أيمسكه على‌ هون أم يدسّه فى التّراب ألا سآء ما يحكمون.

نحل (16) 59

همراهى با پدر

249) اختصاص همراهى و مماشات با پدر و مادر به امور دنيوى و نه دينى:

وإن جهداك على‌ أن تشرك بى ما ليس لك به علم فلاتطعهما وصاحبهما فى الدّنيا معروفا واتّبع سبيل من أناب إلىّ ثمّ إلىّ مرجعكم فأنبّئكم بما كنتم تعملون. [1]

لقمان (31) 15

همسر پدر (نامادرى)

250) حرمت ازدواج پسر، با همسر پدر:

ولاتنكحوا ما نكح ءابآؤكم مّن النّسآء إلّاما قد سلف إنّه كان فحشة ومقتا وسآء سبيلا.

نساء (4) 22

251) ازدواج پسر با همسر پدر، از سنّتهاى جاهلى:

ولاتنكحوا ما نكح ءابآؤكم مّن النّسآء إلّاما قد سلف إنّه كان فحشة ومقتا وسآء سبيلا.

نساء (4) 22

252) نفرت‌آميز بودن ازدواج پسر با همسر پدر، در نظر مردم جاهليّت:

ولاتنكحوا ما نكح ءابآؤكم مّن النّسآء إلّاما قد سلف إنّه كان فحشة ومقتا وسآء سبيلا. [2]

نساء (4) 22

253) ازدواج با همسر پدر، باعث خشم خداوند:

ولاتنكحوا ما نكح ءابآؤكم مّن النّسآء إلّاما قد سلف إنّه كان فحشة ومقتا وسآء سبيلا.

نساء (4) 22

254) عدم بطلان ازدواجهاى صورت گرفته با همسر پدر، قبل از تشريع:

ولاتنكحوا ما نكح ءابآؤكم مّن النّسآء إلّاما قد سلف إنّه كان فحشة ومقتا وسآء سبيلا.

نساء (4) 22

255) زنا بودن ازدواج با همسر پدر:

ولاتنكحوا ما نكح ءابآؤكم مّن النّسآء إلّاما قد سلف إنّه كان فحشة ومقتا وسآء سبيلا. [3]

نساء (4) 22

256) همسر پدر (نامادرى)، جزء ارثيّه پسر، در جاهليّت:

يأيّها الّذين ءامنوا لايحلّ لكم أن ترثوا النّسآء كرها ولاتعضلوهنّ لتذهبوا ببعض مآ ءاتيتموهنّ إلّاأن يأتين بفحشة مّبيّنة وعاشروهنّ بالمعروف فإن كرهتموهنّ فعسى‌ أن تكرهوا شيا ويجعل اللّه فيه خيرا كثيرا. [4]

نساء (4) 19

257) حرمت به ارث بردن همسر پدر (نامادرى) از سوى پسران:


[1] «فى الدّنيا» مفيد اختصاص همراهى و مماشات در امور دنيايى است نه دينى. (الميزان، ج 16، ص 217)

[2] با توجّه به «إنّه كان ... مقتاً» برداشت صورت گرفته است.

[3] «فاحشة» يعنى زنا. (مجمع‌البيان، ج 3- 4، ص 44)

[4] برداشت بر اين اساس است كه مقصود از «ترثوا النّساء» به ارث بردن خود زنان باشد كه در جاهليّت، مرسوم بوده كه هرگاه كسى از دنيا مى‌رفت و همسر و فرزندانى از خود به يادگار مى‌گذاشت پسر وى در صورتى كه آن همسر نامادرى او بود و يا ولىّ ميّت او را همانند ديگر اموالش به ارث مى‌بردند.

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 7  صفحه : 203
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست