كفروا منهم عذاب أليم.
توبه (9) 90
36) وسوسه شيطان، علّت تخلّف گروهى از باديهنشينان عصر بعثت از سفر مكّه:
بل ظننتم أن لّن ينقلب الرّسول والمؤمنون إلى أهليهم أبدا وزيّن ذلك فى قلوبكم و ظننتم ظنّ السّوء و كنتم قوما بورا. [1]
فتح (48) 12
37) وعده خداوند به پاداش نيكو براى باديهنشينان متخلّف از سفر مكّه، در صورت شركت آنان در كارزار سخت آينده:
قل لّلمخلّفين من الأعراب ستدعون إلى قوم أولى بأس شديد تقتلونهم أو يسلمون فإن تطيعوا يؤتكم اللّه أجرا حسنا ....
فتح (48) 16
38) باديهنشينان متخلّف، در پى تغيير وعده خداوند به مؤمنان، براى دستيابى آنان به غنايم خيبر:
سيقول المخلّفون إذا انطلقتم إلى مغانم لتأخذوها ذرونا نتّبعكم يريدون أن يبدّلوا كلم اللّه قل لّن تتّبعونا كذلكم قال اللّه من قبل ....
فتح (48) 15
باديهنشينان معذور از جهاد---) همين مدخل، باديهنشينان و جهاد
باديهنشينان منافق
39) نابودى پيامبر (ص) و مؤمنان، آرزوى برخى از باديهنشينان منافق براى انفاق نكردن:
الأعراب أشدّ كفرا ونفاقا ...* ومن الأعراب من يتّخذ ما ينفق مغرما ويتربّص بكم الدّوائِر ....
توبه (9) 97 و 98
40) آرزوى بلا و بدبختى برخى از باديهنشينان منافق براى مؤمنان، سبب مبتلا شدن خود آنان به آن بلاها:
ومن الأعراب من يتّخذ ما ينفق مغرما ويتربّص بكم الدّوائِر عليهم دائِرة السّوء ....
توبه (9) 98
41) رسوايى و آشكار شدن دو چهرگى برخى از باديهنشينان عصر پيامبر (ص) براى همگان، در پرتو وحى:
وممّن حولكم مّن الأعراب منفقون ومن أهل المدينة مردوا على النّفاق لاتعلمهم نحن نعلمهم سنعذّبهم مّرّتين ....
توبه (9) 101
سيقول لك المخلّفون من الأعراب شغلتنا أمولنا وأهلونا فاستغفر لنا يقولون بألسنتهم مّا ليس فى قلوبهم ....
فتح (48) 11
42) باديهنشينان منافق صدر اسلام، داراى موضعى ضعيف و موقعيّتى انفعالى در برابر مؤمنان:
ومن الأعراب من يتّخذ ما ينفق مغرما ويتربّص بكم الدّوائِر عليهم دائِرة السّوء واللّه سميع عليم. [2]
43) آگاهى خداوند، به احوال و انديشه باديهنشينان عصر پيامبر (ص):
الأعراب أشدّ كفرا ونفاقا وأجدر ألّايعلموا حدود مآ أنزل اللّه على رسوله واللّه عليم حكيم.
توبه (9) 97
44) غرامت بودن انفاق و صرف مال در راه خير، در انديشه باديهنشينان منافق عصر بعثت:
ومن الأعراب من يتّخذ ما ينفق مغرما .... [3]
[1] «و زيّن ذلك ...» يعنى شيطان آن گمان را در دلهايتان زينت بخشيده است. (الميزان، ج 18، ص 279)
[2] آرزوى بلا و بدبختى براى مؤمنان، بيانگر ضعف آنان است، زيرا اگر قدرت داشتند با شمشير و زور، عليه آنان مىشوريدند.
[3] «مغرم» از «غرم» به معناى ضرر مالى بدون ارتكاب جنايت و خيانت است. (مفردات، ص 606، «غرم»)