responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 6  صفحه : 53

44) قسم خداوند به باد رحمت و پى‌درپى:

والمرسلت عرفا* إنّما توعدون لوقع. [1]

مرسلات (77) 1 و 7

45) سوگند خداوند به تندبادها:

فالعصفت عصفا* إنّما توعدون لوقع.

مرسلات (77) 2 و 7

46) سوگند خداوند به بادهاى گسترش‌دهنده ابرها:

والنَّشرت نشرا* إنّما توعدون لوقع.

مرسلات (77) 3 و 7

47) قسم خداوند به بادهاى پراكنده‌كننده:

والذَّريت ذروا. [2]

ذاريات (51) 1

48) سوگند خداوند به بادهاى حمل‌كننده ابر باران‌زا:

والذَّريت ذروا* فالحملت وقرا.

ذاريات (51) 1 و 2

49) سوگند خداوند به بادهاى تقسيم‌كننده ابرها:

والذَّريت ذروا* فالمقسّمت أمرا.

ذاريات (51) 1 و 4

عذاب با باد---) همين مدخل، كيفر باباد

كيفر با باد

50) خداوند، كيفردهنده قوم عاد به وسيله باد صرصر براى چشاندن عذاب ذلّت به آنها:

فأرسلنا عليهم ريحا صرصرا فى أيّام نّحسات لّنذيقهم عذاب الخزى فى الحيوة الدّنيا .... [3]

فصلت (41) 16

51) نابودى و هلاكت قوم عاد، با فرستادن باد صرصر به مدت هفت روز و هشت شب:

وأمّا عاد فأهلكوا بريح صرصر عاتية* سخّرها عليهم سبع ليال وثمنية أيّام حسوما فترى القوم فيها صرعى‌ كأنّهم أعجاز نخل خاوية.

حاقه (69) 6 و 7

52) كيفر شدن جهنّميان با باد داغ:

فمنّ اللّه علينا ووقينا عذاب السّموم.

طور (52) 27

53) عذاب شدن قوم عاد با باد عقيم:

وفى عاد إذ أرسلنا عليهم الرّيح العقيم‌* ما تذر من شى‌ء أتت عليه إلّاجعلته كالرّميم. [4]

ذاريات (51) 41 و 42

54) كيفر ديدن قوم عاد به وسيله باد صرصر و از جا كنده شدن آنها:

كذّبت عاد فكيف كان عذابى ونذر* إنّا أرسلنا عليهم ريحا صرصرا فى يوم نحس مّستمرّ* تنزع النّاس كأنّهم أعجاز نخل مّنقعر.

قمر (54) 18- 20


[1] در روايتى از پيامبراكرم (ص) «المرسلات» از نوع باد رحمت تلقّى شده است. (الدرالمنثور، ج 8، ص 381) و عدّه‌اى از مفسّران گفته‌اند: مقصود از «المرسلات» بادهاى پى در پى است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 628)

[2] در حديثى نقل شده است: ابن‌كواء از اميرالمؤمنين على (ع) در مورد «ذاريات» سؤال كرد. حضرت فرمودند: مقصود از آن «رياح» است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 230)

[3] «صرصر» در لغت به معناى صداى شديد و بنا به قولى به معناى سردى است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 11)

[4] «الرّيح العقيم» مى‌تواند به معناى فاعل، يعنى بادى كه هيچ ابر و درختى را باردار نمى‌كند و نيز مى‌تواند به معناى مفعول، يعنى بادى كه هيچ اثر خيرى را نمى‌پذيرد، باشد. (مفردات، ص 579، «عقم»)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 6  صفحه : 53
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست