[1] «ذواتا أفنان» به درختان رنگارنگ تفسير شده است؛ به دليل
انواع ميوهها يا انواع شاخهها و يا انواع درختان. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 314)
[2] «جنى» به ميوه رسيده گفته مىشود و «دان» از ريشه «دنوّ» به
معناى نزديك و در دسترس بودن است. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 313 و 315)
[3] «ادهيمام» از «دهمة» به معناى پوشش سبزى است كه از شدّت سبزى،
سياهگون است. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 317؛ الميزان، ج 19، ص 111)
[4] «طلح» به «امغيلان» (درخت آقاقيا) تفسير گرديده كه داراى گلى
بسيار خوشبو است. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 329 و 330)
[5] «طلح» طبق احتمالى درخت موز است. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص
329)
[6] در تفسير «قطوفها تذليلا» گفته شده: اين درختان بهگونهاى
است كه فرد بهشتى هر گونه اراده كند (ايستاده يا نشسته) ميوه در اختيار او قرار
مىگيرد. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 621)
[7] نزديك بودن اين شاخهها براى آسان بودن استفاده از ميوههاى
آن است. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 521)