و 142 و 185؛ نساء (4) 124؛ مائده (5) 72؛ اعراف (7) 40 و 42 و 43 و
44 و 46 و 49 و 50؛ توبه (9) 111؛ يونس (10) 26؛ هود (11) 23 و 108؛ رعد (13) 35؛
نحل (16) 32؛ مريم (19) 60 و 63؛ فرقان (25) 15 و 24؛ شعراء (26) 85 و 90؛ عنكبوت
(29) 58؛ يس (36) 26 و 55؛ زمر (39) 73 و 74؛ غافر (40) 40؛ فصلت (41) 30؛ شورى
(42) 7؛ زخرف (43) 70 و 72؛ احقاف (46) 14 و 16؛ محمد (47) 6 و 15؛ ق (50) 31؛ نجم
(53) 15؛ واقعه (56) 89؛ حديد (57) 21؛ حشر (59) 20؛ تحريم (66) 11؛ قلم (68) 17؛
حاقه (69) 22؛ معارج (70) 38؛ انسان (76) 12؛ نازعات (79) 41؛ تكوير (81) 31؛
غاشيه (88) 10
... جنّتى.
فجر (89) 30
49) ابراهيم (ع)، خواستار باغى پرنعمت در بهشت، از خداوند:
واجعلنى من ورثة جنّة النّعيم.
شعراء (26) 85
بزم در بهشت---) همين مدخل، بزمبهشتيان
بشارت بهشت---) همين مدخل، وعده بهشت
بهشت آدم (ع)---) آدم (ع)، بهشت آدم (ع)
بهشت برزخ
50) وجود بهشت، در عالم برزخ:
قيل ادخل الجنّة قال يليت قومى يعلمون.
يس (36) 26
51) بهرهمندى شهيدان، از هرگونه آسايش در بهشت برزخ:
ولاتحسبنّ الّذين قتلوا فى سبيل اللّه أموتا بل أحيآء عند ربّهم
يرزقون* فرحين بمآ ءاتهم اللّه من فضله ويستبشرون بالّذين لم يلحقوا بهم
مّن خلفهم ألّا خوف عليهم ولا هم يحزنون.[1]
آلعمران (3) 169 و 170
فأمّا إن كان من المقرّبين* فروح وريحان وجنّت نعيم.[2]
واقعه (56) 88 و 89
52) ورود حبيبنجّار به بهشت برزخى، پس از مرگ:
وجاء من أقصا المدينة رجل يسعى قال يقوم اتّبعوا المرسلين* قيل ادخل الجنّة قال يليت قومى يعلمون.
يس (36) 20 و 26
53) آرزوى حبيبنجّار در بهشت برزخى براى آگاهى يافتن قومش از
موقعيّت وى در عالم برزخ:
قيل ادخل الجنّة قال يليت قومى يعلمون* بما غفر لى ربّى وجعلنى من المكرمين.
يس (36) 26 و 27
54) بهرهمندى از آمرزش الهى در بهشت برزخ، پاداش عملكرد حبيبنجّار:
قيل ادخل الجنّة قال يليت قومى يعلمون*
[1] شادمانى و عدم ترس و نگرانى شهيدان- كه در آيه از آنها سخن
گفته شده است- از برخوردارى آنان از آسايش حكايت مىكند.
[2] «روح» به معناى استراحت و آسايش است (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص
344) و در روايتى از امام صادق (ع) نقل شده است: مقصود از راحتى و آسايش مقرّبان،
آسايش آنان در عالم قبر است. (تفسير نورالثقلين، ج 5، ص 228)