10) ظرف شراب بهشتيان، مهر و موم شده، به وسيله نوعى مشك خوش بو:
إنّ الأبرار لفى نعيم* يسقون من رّحيق
[1] احتمال دارد كه بوى استشمام شده مربوط به پيراهن يوسف نبوده و
از خود آن حضرت بوده است كه با الغاى خصوصيت، مىتوان استفاده كرد كه هر انسانى
بوى خاصى دارد.
[2] «حَمِئَة» به معناى گِل سياهِ بدبوست. (مجمعالبيان، ج 5- 6،
ص 757)
[3] عربها از زنجبيل براى خوشبو كردن استفاده مىنمودهاند، از
اين رو قرآن فرموده است كه شراب بهشتيان با زنجبيل مخلوط است. (مجمعالبيان، ج 9-
10، ص 622)
[4] مقصود، كافورى است كه بوى خوش دارد و آن مانند كافور دنيا
نيست. (مجمعالبيان، ج 9- 10، ص 616)