101) ايمان، عامل برخوردارى از بشارت به شفاعت پيامبر (ص):

... وبشّر الّذين ءامنوا أنّ لهم قدم صدق عند ربّهم .... [1]

يونس (10) 2

بشارت فتح مكّه‌

102) پيامبراسلام (ص) مأمور ابلاغ بشارت فتح مكّه به مؤمنان:

و أخرى‌ تحبّونها نصر مّن اللّه وفتح قريب وبشّر المؤمنين. [2]

صف (61) 13

بشارت فرزند

103) بشارت به ولادت دختر در ميان عربهاى جاهلى، امرى زشت و ناپسند:

وإذا بشّر أحدهم بالأنثى‌ ظلّ وجهه مسودًّا وهو كظيم‌* يتورى‌ من القوم من سوء ما بشّر به أيمسكه على‌ هون أم‌يدسّه فى التّراب ألا سآء ما يحكمون.

نحل (16) 58 و 59

104) بشارت به ولادت دختر، ميان عربهاى جاهلى، باعث خشم و عصبانيّت و دگرگونى چهره آنها:

وإذا بشّر أحدهم بالأنثى‌ ظلّ وجهه مسودًّا وهو كظيم.

نحل (16) 58

105) فرار عربهاى جاهلى از قوم خويش و سرگردانى و فكرهاى شيطانى آنها (زنده به گور كردن دختر)، در پى بشارت تولّد دختر به آنان:

وإذا بشّر أحدهم بالأنثى‌ ظلّ وجهه مسودًّا وهو كظيم‌* يتورى‌ من القوم من سوء ما بشّر به أيمسكه على‌ هون أم‌يدسّه فى التّراب ألا سآء ما يحكمون.

نحل (16) 58 و 59

نيز---) همين مدخل، بشارت داده‌شدگان، ابراهيم (ع)، زكريّا (ع)، مريم (ع) و همسر ابراهيم‌

بشارت فضل خدا

106) بشارت به مؤمنان براى بهره‌مندى‌شان از فضل بزرگ خداوند:

وبشّر المؤمنين بأنّ لهم مّن اللّه فضلا كبيرا.

احزاب (33) 47

بشارت قوم لوط

107) بشارت قوم لوط به يكديگر، هنگام ورود فرشتگان به منزل لوط (ع) به شكل مهمان:

فلمّا جآء ءال لوط المرسلون‌* وجآء أهل المدينة يستبشرون. [3]

حجر (15) 61 و 67

بشارت مشركان‌

108) بشارت مشركان به يكديگر، هنگام يادآورى اهل ايمان، از معبودهاى ديگرى غير خداى يكتا:

وإذا ذكر اللّه وحده اشمأزّت قلوب الّذين لايؤمنون بالأخرة وإذا ذكر الّذين من دونه إذا هم يستبشرون.

زمر (39) 45

بشارت مقام رضوان---) همين مدخل، بشارت به مؤمنان، بشارت به مؤمنان مجاهد و بشارت به مؤمنان مهاجر

بشارت نجات در آخرت---) همين مدخل، بشارت به مؤمنان، بشارت به مؤمنان در قيامت‌

[1] همان.

[2] بنا بر احتمالى، مقصود از «فتح قريب» فتح مكّه است. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 423)

[3] جمله «يستبشرون» يعنى قوم لوط همديگر را به فرود آمدن افرادى به شكل مهمان بر لوط بشارت مى‌دادند. (مجمع‌البيان، ج 5- 6، ص 526)