16. مريم (ع)

64) مژده خداوند به مريم (ع)، درباره تولّد عيسى (ع):

إذ قالت الملئكة يمريم إنّ اللّه يبشّرك بكلمة مّنه اسمه المسيح عيسى ابن مريم ....

آل‌عمران (3) 45

65) تعجّب مريم (ع) از بشارت خداوند به فرزنددار شدن وى بدون ازدواج:

إذ قالت الملئكة يمريم إنّ اللّه يبشّرك بكلمة مّنه اسمه المسيح عيسى ابن مريم ...* قالت ربّ أنّى‌ يكون لى ولد ولم يمسسنى بشر ....

آل‌عمران (3) 45 و 47

17. مسلمانان---) همين مدخل، بشارتهاى قرآن‌

18. مؤمنان---) همين مدخل، بشارت به مؤمنان‌

19. مهاجران---) همين مدخل، بشارت به مؤمنان، بشارت به مؤمنان مهاجر

20. همسر ابراهيم‌

66) تعجّب همسر ابراهيم، از بشارت به فرزنددار شدن در سنّ پيرى:

و لقد جاءت رسلنا إبرهيم بالبشرى ...* وامرأته قائمة فضحكت فبشّرنها بإسحق و من وراء اسحق يعقوب‌* قالت يويلتى‌ ءألد وأنا عجوز وهذا بعلى شيخا إنّ هذا لشى‌ء عجيب.

هود (11) 69 و 71 و 72

67) بشارت خداوند به همسر ابراهيم (ع)، براى ولادت اسحاق (ع):

ولقد جآءت رسلنآ إبرهيم بالبشرى‌ ...* وامرأته قآئِمة فضحكت فبشّرنها بإسحق ومن وراء إسحق يعقوب.

هود (11) 69 و 71

68) بشارت فرشتگان به همسر ابراهيم (ع)، براى ولادت يعقوب (ع):

ولقد جآءت رسلنآ إبرهيم بالبشرى‌ ...* وامرأته قآئِمة فضحكت فبشّرنها بإسحق ومن وراء إسحق يعقوب.

هود (11) 69 و 71

21. يعقوب (ع)

69) حامل پيراهن يوسف (يهودا) بشارت‌دهنده يعقوب به زنده بودن يوسف (ع):

فلمّآ أن جآء البشير ألقل- ه على‌ وجهه فارتدّ بصيرا قال ألم أقل لّكم إنّى أعلم من اللّه ما لاتعلمون. [1]

يوسف (12) 96

نيز---) همين مدخل، بشارت عذاب‌

بشارت‌داده‌شدگان به عذاب‌

1. تاركان زكات‌

70) بشارت مانعان زكات، به عذابى دردناك از سوى پيامبر (ص):

... والّذين يكنزون الذّهب و الفضة و لاينفقونها فى سبيل اللّه فبشّرهم بعذاب أليم. [2]

توبه (9) 34

2. دروغگويان‌

71) بشارت دروغگويان گناه‌پيشه و مستكبر در برابر آيات خداوند، به عذاب دردناك:

ويل لّكلّ أفّاك أثيم‌* يسمع ءايت اللّه تتلى‌ عليه ثمّ يصرّ مستكبرا كأن لّم يسمعها فبشّره بعذاب أليم.

جاثيه (45) 7 و 8

[1] مصداق بشارت در آيه به مناسبت مورد، خبر از حيات يوسف (ع) است. از امام صادق (ع) نقل شده است: آن «بشير» در آيه شريفه ياد شده (يهودا) فرزند يعقوب بود. (تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 465)

[2] از پيامبراكرم (ص) نقل شده است كه آن حضرت پس از نزول آيه مزبور فرمود: ... هر مالى كه زكات آن پرداخت نشده باشد، مصداق كنز در آيه شريفه است. (تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 213) مقصود از «والّذين يكنزون ...» كسانى‌اند كه زكات مالشان را نمى‌دهند. (مجمع‌البيان، ج 5- 6، ص 40)