منشأ بركت---) همين مدخل، بركات‌خدا، بركت آب، بركت آسمان، بركت باران، بركت درخت زيتون، بركت زمين، بركت سلام، بركت عيسى، بركت قرآن، بركت كعبه، بركت مسجدالاقصى، بركت مؤمن، بركت يعقوب‌

نيز---) احسان، پاداش احسان، استغفار، آثار استغفار، استقامت، انفاق، پاداش انفاق، ايمان، ازدياد ايمان، تقوا، ازدياد تقوا، حسنه، حكمت، خير، زكات، صدقه، عطاياى خدا، فضل خدا و ليلةالقدر

برگ‌

برگ، جزئى نازك و پهن از گياه است كه از كنارهاى ساقه يا شاخه‌ها مى‌رويد و بيشتر به رنگ سبز است .... برگها به اشكال گوناگون در گياهان مختلف ديده مى‌شود. [1] در اين مدخل از واژه «ورق» و برخى كلمات هم‌معناى آن استفاده شده است.

برگ حبوبات‌

1) دانه‌هاى برگ‌دار در زمين، از نعمتهاى قابل توجّه و شايسته شكرگزارى:

والأرض وضعها للأنام فيها فكهة ... والحبّ ذو العصف ... فبأىّ ءالاء ربّكما تكذّبان. [2]

رحمان (55) 10 تا 13

برگ در بهشت آدم‌

2) درختان برگ‌دار، در بهشت آدم:

ويادم اسكن أنت وزوجك الجنّة ...* ... وطفقا يخصفان عليهما من ورق الجنّة ....

اعراف (7) 19 و 22

فقلنا يادم إنَّ هذا عدوٌّ لَّك ولزوجك ...* ... وطفقا يخصفان عليهما من ورق الجنّة ....

طه (20) 117 و 121

3) سرسبز بودن برگهاى درختان بهشت، نعمتى درخور توجّه:

ولمن خاف مقام ربّه جنّتان‌* ومن دونهما جنّتان‌* مدهامّتان‌* فبأىّ ءالاء ربّكما تكذّبان.

رحمان (55) 46 و 62 و 64 و 65

4) (درختان) بهشت، داراى شاخ و برگ بسيار متنوّع و زيبا:

ولمن خاف مقام ربّه جنّتان‌* ذواتا أفنان. [3]

رحمان (55) 46 و 48

5) برگ درختان بهشت، به رنگ سبز تيره:

ولمن خاف مقام ربّه جنّتان‌* ومن دونهما جنّتان‌* مدها مّتان.

رحمان (55) 46 و 62 و 64

نيز---) همين مدخل، پوشش با برگ‌

برگ كدو---) همين مدخل، سايبان بابرگ‌

[1] فرهنگ فارسى، ج 1، ص 508، «برگ».

[2] از معانى «عصف»، برگ خشك شده (كاه) است. (ترتيب كتاب العين، ج 2، ص 218؛ مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 301)

[3] بنا بر احتمالى «ذواتا أفنان» به معناى «ذواتا أغصان» است كه در واقع به معناى «ذواتا أشجار» است، زيرا شاخ و برگ، بدون درخت نمى‌شود. (مجمع‌البيان، ج 9- 10، ص 314)