responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 6  صفحه : 197

تشبيه به برده‌

41) برابر نبودن معبودان باطل با معبود راستين، همانند برابر نبودن بردگان با مالكان:

واللّه فضّل بعضكم على‌ بعض فى الرّزق فما الّذين فضّلوا برادّى رزقهم على‌ ما ملكت أيمنهم فهم فيه سواء أفبنعمة اللّه يجحدون. [1]

نحل (16) 71

42) تشبيه برابر نبودن معبودان باطل با خدا، به برابر نبودن بردگان با مالكان:

ضرب لكم مّثلا مّن أنفسكم هل لّكم مّن مّا ملكت أيمنكم مّن شركاء فى ما رزقنكم فأنتم فيه سواء ....

روم (30) 28

43) تمثيل برابر نبودن مؤمن و كافر، به نابرابرى برده گنگ با انسان آزاد و فرمان‌دهنده به عدل:

و ضرب اللّه مثلا رّجلين أحدهمآ أبكم لايقدر على‌ شى‌ء وهو كلٌّ على‌ موليه أينما يوجّهه لايأت بخير هل يستوى هو ومن يأمر بالعدل .... [2]

نحل (16) 76

44) تشبيه برابر نبودن معبودان باطل با خداوند، به نابرابرى برده مملوك ناتوان با انسان توانمند انفاق‌كننده:

ضرب اللّه مثلا عبدا مّملوكا لّايقدر على‌ شى‌ء ومن رَّزقنه منَّا رزقا حسنا فهو ينفق منه سرًّا وجهرا هل يستون ...* وضرب اللّه مثلا رّجلين أحدهمآ أبكم لايقدر على‌ شى‌ء وهو كلٌّ على‌ موليه أينما يوجّههّ لايأت بخير هل يستوى هو ومن يأمر بالعدل وهو على‌ صرط مّستقيم. [3]

نحل (16) 75 و 76

45) تشبيه مشرك، به برده مملوك و زيردست مالكان متعدد و بداخلاق:

ضرب اللّه مثلا رّجلا فيه شركاء متشكسون ورجلا سلما لّرجل هل يستويان مثلا .... [4]

زمر (39) 29

46) تشبيه موحّد، به برده مملوك براى مالك واحد:

ضرب اللّه مثلا رّجلا فيه شركاء متشكسون ورجلا سلما لّرجل هل يستويان مثلا ....

زمر (39) 29

شخصيّت برده‌

47) برترى بردگان و كنيزان مؤمن بر آزادگان مشرك:

... و لأمة مّؤمنة خير مّن مّشركة ... و لعبد مّؤمن خير مّن مّشرك ....

بقره (2) 221


[1] آيه 71 سوره نحل (16) دو گونه تفسير شده است: 1. مشركان كه بندگان و همسران خود را در اموالشان شريك ندانسته، چنين امرى را سبب نقص براى خود مى‌شمارند، چگونه معبودان باطل و مخلوقات خدا را شريك خدا قرار مى‌دهند؟! 2. افراد آزادى كه خداوند در روزى به آنان برترى داده و حاضر نيستند از رزق خداوند به بردگان بدهند، بدانند كه رزّاق اصلى خداوند است و انفاق مولا بر بنده از روزى خداست. (مجمع‌البيان، ج 5- 6، ص 575- 576) برداشت مزبور، با توجّه به تفسير اوّل است.

[2] يك احتمال در مورد آيه اين است كه مقصود از آن همانند نبودن كافر و مؤمن موحد است. (مجمع‌البيان، ج 5- 6، ص 578)

[3] برداشت بنا بر اين احتمال است كه مقصود از مقايسه در اين آيات، اثبات نابرابرى مخلوق با خدا باشد. (مجمع‌البيان، ج 5- 6، ص 578)

[4] مقصود از تمثيل در آيه، بيان مشركان و موحدان است. (روح‌المعانى، ج 13، جزء 23، ص 387)

نام کتاب : فرهنگ قرآن نویسنده : مرکز فرهنگ و معارف قرآن    جلد : 6  صفحه : 197
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست