بردگى به معناى اسارت، برده شدن، اسيرى، غلامى و بندگى آمده [1] و برده، هم به غلام و هم به كنيز گفته
مىشود. [2] در اين مدخل از واژههاى «عبد»،
«امه»، «رقبه» و برخى مشتقّات آنها و نيز از عبارتهاى «ملكت أيمانكم» و «ملكت
أيمانهم»، «ملكت يمينك»، و ... استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آزادى برده، احكام برده، بردهدارى در تاريخ، شخصيّت
برده و عوامل بردگى.
آزادى برده
1) صرف مال براى آزادى بردگان، از مصاديق برّ و نيكى:
... ولكنّ البرّ من ءامن باللّه ... وءاتى المال على حبّه ...
وفى الرّقاب ....
بقره (2) 177
2) موظّف بودن مؤمنان به پرداخت مال به بردگان، براى آزادسازى آنان:
... والّذين يبتغون الكتب ممّا ملكت أيمنكم فكاتبوهم إن علمتم
فيهم خيرا وءاتوهم مّن مّال اللّه الّذى ءاتيكم ....[3]
نور (24) 33
3) آزاد كردن برده در راه خدا با انفاق مال و تحمّل مشقّت در راه آن،
امرى مهمّ و بسان عبور از گردنهاى دشوار:
يقول أهلكت مالا لّبدا* فلااقتحم العقبة*
وما أدريك ما العقبة*
فكّ رقبة.
بلد (90) 6 و 11- 13
4) ترغيب خداوند از بردهداران، براى آزادسازى بردگان، در صورت رشد
آنان:
... و الّذين يبتغون الكتب ممّا ملكت أيمنكم فكاتبوهم إن علمتم
فيهم خيرا ....[4]