[1] امام صادق (ع) فرمود: يونس (ع) قومش را به ايمان دعوت مىكرد
و آنها اجابت نكردند؛ سپس بر آنان نفرين كرد. خداوند به وى وحى كرد كه در فلان روز
عذاب بر آنها نازل مىشود و ايشان در آن روز گريه كرده (توبه نمودند) و خدا عذاب
را از آنها برگرداند. (تفسير قمى، ج 1، ص 318)
[2] از امام باقر (ع) درباره آيه «و واعدنا موسى أربعين ليلة»
نقل شده است: علم و تقدير الهى اين بود كه سى شب باشد؛ سپس بدا حاصل شد و ده روز
اضافه شد؛ پس ميقات موسى (ع) چهل شب شد. (تفسير البرهان، چاپ رحلى، ج 2، ص 579-
580، نقل به معنا)
[3] امام صادق (ع) فرمود: خداوند ورود به سرزمين مقدّس را براى
قوم موسى نوشته بود؛ سپس از آنها محو كرد و براى فرزندانشان نوشت. (تفسير عيّاشى،
ج 1، ص 304)