لاترجعون‌* فتعلى اللّه الملك الحقّ لا إله إلّاهو ربّ العرش الكريم.

مؤمنون (23) 115 و 116

أيحسب الإنسن أن يترك سدى.

قيامت (75) 36

وعده باطل‌

84) اعتراف شيطان به حقانيّت وعده‌هاى خداوند و باطل بودن وعده‌هاى خود در قيامت:

وقال الشّيطن لمّا قضى الأمر إنّ اللّه وعدكم وعد الحقّ ووعدتّكم فأخلفتكم ....

ابراهيم (14) 22

نيز---) افترا، حق، دروغ و فساد

باطن/ اسماوصفات‌

باطن، به معناى مخفى از حواسّ‌ [1] و از اسماى خداوند است و در تفسير آن آمده است: 1. پنهان از ديدگان و گمانهاى آفريده‌ها. [2] 2. غير قابل ادراك با حواسّ. 3. محيط بر هر امر باطنى. [3] اين واژه در قرآن همراه با ظاهر به كار رفته است: حديد (57) 3.

باعث/ اسماوصفات‌

بعث به معناى فرستادن، برانگيختن، زنده كردن، بيدار كردن و واداشتن بر كارى است. [4] باعث (اسم فاعل آن) از اسماى الهى به شمار مى‌آيد. اين اسم از اسماى انتزاعى است و از آياتى كه واژه «بعث» به صورت فعلى در آن به كار رفته و فاعل آن خداست استفاده شده است: 56 و 213 و 247 و 259 بقره (2)؛ 164 آل‌عمران (3)؛ 12 مائده (5)؛ 31 مائده (5)؛ 36 و 60 و 65 انعام (6)؛ 103 و 167 اعراف (7)؛ 74 و 75 يونس (10)؛ 36 و 84 و 89 نحل (16)؛ 5 و 15 و 79 و 94 اسراء (17)؛ 12 و 19 كهف (18)؛ 7 حجّ (22)؛ 41 و 51 فرقان (25)؛ 59 قصص (28)؛ 6 و 18 مجادله (58)؛ 2 جمعه (62).

باغ‌

باغ، محوطه‌اى معمولًا محصور است كه در آن از انواع درختها و گلها كاشته باشند. [5] در اين مدخل از واژه‌هاى «جنّت»، «جنّات» و «حدائق» استفاده شده است.

اهمّ عناوين: باغ‌دار متكبّر، باغهاى ميوه، پيدايش باغ، نابودى باغ، نقش باغ.

امداد با باغ‌

1) باغهاى پوشيده از درخت و چشمه‌سارها، نمودى از كمك خداوند به انسان:

أمدّكم بأنعم ...* وجنَّت ....

شعراء (26) 133 و 134

[1] مفردات، ص 130، «بطن».

[2] لسان‌العرب، ج 1، ص 434، «بطن».

[3] روح‌المعانى، مج 15، ج 27، ص 255؛ الميزان، ج 19، ص 145.

[4] مفردات، ص 132- 133، «بعث».

[5] فرهنگ فارسى، ج 1، ص 461، «باغ».