17) شفا يافتن ايّوب (ع) در پى ابتلاى وى به بيمارى:
وأيّوب إذ نادى ربّه أنّى مسّنى الضّرّ ...* فاستجبنا له فكشفنا ما به من ضرّ ....
انبياء (21) 83 و 84
واذكر عبدنا أيّوب إذ نادى ربّه أنّى مسّنى الشّيطن بنصب وعذاب* اركض برجلك هذا مغتسل بارد وشراب.
ص (38) 41 و 42
18) بهبودى ايّوب (ع)، در پى دعا و نيايش وى:
وأيّوب إذ نادى ربّه أنّى مسّنى الضّرّ وأنت
[1] در شرح و تفسير آيه، نقل شده است كه ايّوب (ع) هنگام بيمارى
خود سوگند ياد كرده بود، همسرش را براى تخلّفى كه درباره او مىپنداشت، صد ضربه
تازيانه بزند؛ امّا پس از بهبود مىخواست به پاس وفادارىها و خدماتش وى را ببخشد
و يگانه مشكل او، سوگند بود كه خداوند او را راهنمايى كرد. (مجمعالبيان، ذيل آيه)
همين معنا در روايتى از امام صادق (ع) نيز نقل شده است. (نورالثقلين، ذيل آيه)