18) ايثار جان در راه پيامبر (ص)، سبب برخوردارى از پاداش نيكوكاران:
ما كان لأهل المدينة ومن حولهم مّن الأعراب أن يتخلّفوا عن رّسول
اللّه ولايرغبوا بأنفسهم عن نّفسه ... إنَّ اللَّه لايضيع أجر المحسنين.
توبه (9) 120
سختىهاى ايثار
19) تحمّل سختى و رنج در جهت ايثار براى پيامبر (ص) عمل صالح و داراى
اجر و پاداش:
ما كان لأهل المدينة ومن حولهم مّن الأعراب أن يتخلّفوا عن رّسول
اللّه ولايرغبوا بأنفسهم عن نّفسه ذلك بأنّهم لايصيبهم ظمأ ولا نصب ولا مخمصة فى
سبيل اللّه ولايطون موطئا يغيظ الكفّار ولاينالون من عدوّ نّيلا إلّاكتب لهم به
عمل صلح إنَّ اللَّه لايضيع أجر المحسنين.[1]
توبه (9) 120
موانع ايثار
20) بخل، مانع ايثار مالى:
والّذين تبوّءو الدّار والإيمن من قبلهم يحبّون من هاجر إليهم
ولايجدون فى صدورهم حاجة مّمّا أوتوا ويؤثرون على أنفسهم ولو كان بهم خصاصة ومن
يوق شحّ نفسه فأولئك هم المفلحون.
حشر (59) 9
ايذاء---) اذيت
ايرانيان
ايرانيان، قومى نيرومند و داراى كشورى پهناور با پيشينه تمدّنى
طولانى و در همسايگى شرقى جزيرةالعرب هستند.
[2] برخى مفسّران، مقصود از «قوم يحبّهم» در آيه 54 مائده (5) را
ايرانيان دانستهاند كه خداوند ضمن هشدار به مرتدّان عرب، ويژگىهاى برجسته اين
قوم را بر شمرده و آنان را از ياوران دين معرّفى كرده است.
[3] براساس برخى از روايات، مقصود از «قوماً غيركم» در آيات 39 توبه (9)
و 38 محمّد (47) ايرانيان هستند كه خداوند با تهديد سست عنصران عرب به جايگزين
كردن ايرانيان به جاى آنان وعده داده است؛ [4] همچنين مقصود از عبارت «و آخرين منهم» در آيه 3 جمعه (62) را
ايرانيان دانستهاند كه آيه اشاره به
[1] «و لايرغبوا بأنفسهم عن نفسه» مىتواند به معناى ايستادن در
كنار پيامبر (ص) و مىتواند مقدّم نداشتن جان خود بر جان پيامبر (ص) باشد.
(مجمعالبيان، ذيل آيه) در صورت دوم، مفاد آيه اين مىشود كه بايد براى حفظ جان
پيامبر (ص) از جان مايه گذاشت.