اهانت به معناى سبك شمردن و تحقير است.
[1] در اين مدخل از مشتقّات «هون» و از جملاتى مانند: «و طعنوا فى
دينكم»، «إنّ شرّ الدوّاب»، «و لاتسبّوا الّذين» و ... استفاده شده است.
اهمّ عناوين: اهانت به اسلام، اهانت به خدا، اهانت به فقيران، اهانت
به محمّد (ص)، اهانت به والدين، اهانتهاى خدا.
اهانت به اسلام
1) طعن و اهانت به اسلام از سوى مشركان عصر بعثت:
كيف يكون للمشركين عهد عند اللَّه وعند رسوله ...* وإن نّكثوا أيمنهم مّن بعد عهدهم وطعنوا فى دينكم فقتلوا أئِمّة
الكفر ....
توبه (9) 7 و 12
آثار اهانت به اسلام
2) لغو اعتبار پيمان صلح با مشركان، پيامد طعن و اهانت آنها به
اسلام:
كيف يكون للمشركين عهد عند اللَّه وعند رسوله ...* وإن نّكثوا أيمنهم مّن بعد عهدهم وطعنوا فى دينكم فقتلوا أئِمّة
الكفر إنّهم لآأيمن لهم لعلّهم ينتهون.
توبه (9) 7 و 12
3) لزوم مبارزه و جنگ با سران كفر در پى پيمان شكنى و طعن و اهانت
آنان به اسلام:
كيف يكون للمشركين عهد عند اللَّه وعند رسوله ...* وإن نّكثوا أيمنهم مّن بعد عهدهم وطعنوا فى دينكم فقتلوا أئِمّة
الكفر ....
توبه (9) 7 و 12
اهانت به بلعم باعورا
4) اهانت به بلعم باعورا با تشبيه وى به سگ، از سوى خداوند:
واتل عليهم نبأ الّذى ءاتينه ءايتنا فانسلخ منها فأتبعه الشّيطن
فكان من الغاوين* ولو شئنا لرفعنه بها ولكنّه أخلد إلى الأرض واتّبع هويه فمثله
كمثل الكلب إن تحمل عليه يلهث أو تتركه يلهث ....[2]
اعراف (7) 175 و 176
اهانت به پيروان نوح (ع)
5) اهانت قوم نوح (ع) به پيروان آن حضرت، با فرو مايه خواندن آنان:
فقال الملأ الَّذين كفروا من قومه ما نرلك إلّابشرا مّثلنا وما
نرلك اتَّبعك إلّاالَّذين هم أراذلنا بادى الرَّأى ....