ساكنان آن در پى مخالفت با فرستادگان الهى نابود شدند. [1] براساس روايتى، منظور از قريه در آيه 77 كهف (18) همان شهر دانسته شده كه به داستان حضرت خضر و موسى (ع) اشاره دارد. [2] برخى مقصود از قريه در آيه 163 اعراف (7) را نيز انطاكيه دانسته‌اند. [3]

انعام‌

انعام جمع نَعَم به معناى شتر، گاو و گوسفند است و نَعَم فقط به شتر اطلاق مى‌شود. در صورتى به گاو و گوسفند انعام اطلاق مى‌گردد كه ميان آن‌ها شتر هم باشد. [4] در اين مدخل از واژه «نَعَم» و «انعام» استفاده شده است.

اهمّ عناوين: انعام در جاهليّت، تسخير انعام، تشبيه به انعام، تغذيه انعام، خلقت انعام، منافع انعام.

آشاميدن انعام‌

1) سيراب شدن انعام به وسيله آب باران، نشانه ربوبيّت خداى يگانه و شايسته تأمّل:

ألم تر إلى‌ ربّك كيف ...* وهو الّذى أرسل الرّيح بشرا بين يدى رحمته وأنزلنا من السّماء ماء طهورا* ... ونسقيه ممّا خلقنا أنعما ....

فرقان (25) 45 و 48 و 49

امداد با انعام---) همين مدخل، انعام‌در قوم عاد

انعام در جاهليّت‌

2) شيطان، برانگيزنده مشركان دوران جاهليّت به قطع كردن و شكافتن گوش انعام براى حرام پنداشتن استفاده از آن‌ها:

... ولأمرنّهم فليبتّكنّ ءاذان الأنعم ولأمرنّهم فليغيّرنّ خلق اللّه ومن يتّخذ الشّيطن وليًّا مّن دون اللّه ....

نساء (4) 119

3) بدعت‌هاى مشركان عصر جاهليّت و احكام افتراآميز آنان درباره انعام:

وجعلوا للّه ممّا ذرأ من الحرث والأنعم نصيبا فقالوا هذا للّه بزعمهم وهذا لشركآئِنا فما كان لشركآئِهم فلايصل إلى اللّه وما كان للّه فهو يصل إلى‌ شركآئِهم سآء ما يحكمون‌* وقالوا هذه أنعم وحرث حجر لّا يطعمهآ إلّا من نَّشآء بزعمهم وأنعم حرّمت ظهورها وأنعم لّايذكرون اسم اللَّه عليها افتراء عليه سيجزيهم بما كانوا يفترون‌* وقالوا ما فى بطون هذه الأنعم خالصة لّذكورنا ومحرّم على‌ أزوجنا وإن يكن مّيتة فهم فيه شركآء سيجزيهم وصفهم إنّه حكيم عليم.

انعام (6) 136- 139

[1] جامع‌البيان، مج 12، ج 22، ص 186؛ مجمع‌البيان، ج 7- 8، ص 654؛ قرطبى، ج 15، ص 11.

[2] مجمع‌البيان، ج 5- 6، ص 751.

[3] التعريف و الأعلام، ص 111.

[4] مفردات راغب.