73) اجازه گرفتن در سه وقت از شبانه روز، امرى لازم براى خدمت‌كاران (كنيزان و غلامان) جهت رفتن به خلوتگاه مالكان خويش:

يأيّها الّذين ءامنوا ليستذنكم الّذين ملكت أيمنكم والّذين لم يبلغوا الحلم منكم ثلث مرَّت مّن قبل صلوة الفجر وحين تضعون ثيابكم مّن الظّهيرة ومن بعد صلوة العشاء ثلث عورت لّكم ....

نور (24) 58

74) پيش از نماز صبح، هنگام استراحت ظهر، و پس از نماز عشا، سه وقت اختصاصى براى خلوت كردن زن و شوهر:

يأيّها الّذين ءامنوا ليستذنكم الّذين ملكت أيمنكم والّذين لم يبلغوا الحلم منكم ثلث مرَّت مّن قبل صلوة الفجر وحين تضعون ثيابكم مّن الظّهيرة ومن بعد صلوة العشاء ثلث عورت لّكم ....

نور (24) 58

75) آفرينش سه‌بال براى برخى فرشتگان، ازسوى خدا:

الحمد للّه ... جاعل الملئكة رسلا أولى أجنحة مّثنى‌ وثلث وربع ....

فاطر (35) 1

76) فرستادن فرشتگان در دسته‌هاى سه تايى از سوى خداوند:

الحمد للّه ... جاعل الملئكة رسلا أولى أجنحة مّثنى‌ وثلث وربع .... [1]

فاطر (35) 1

77) فرستاده شدن سه رسول به سوى انطاكيه:

إذ أرسلنا إليهم اثنين فكذّبوهما فعزّزنا بثالث ....

يس (36) 14

78) آفريده شدن انسان درون سه پرده ظلمانى (شكم، رحم و مشيمه):

خلقكم مّن نّفس وحدة ... يخلقكم فى بطون أمّهتكم خلقا مّن بعد خلق فى ظلمت ثلث .... [2]

زمر (39) 6

79) احاطه علمى خداوند بر نجواى سه نفر با يك‌ديگر:

... ما يكون من نّجوى‌ ثلثة إلّاهو رابعهم ... إنّ اللّه بكلّ شى‌ء عليم.

مجادله (58) 7

80) سه گروه شدن انسان‌ها در قيامت:

إذا وقعت الواقعة* وكنتم أزوجا ثلثة.

واقعه (56) 1 و 7

81) سه ماه تمام، عدّه زنان مطلّقه مردّد در يائسگى:

والَّى يئسن من المحيض من نّسائِكم إن ارتبتم فعدّتهنّ ثلثة أشهر ....

طلاق (65) 4

82) آتشِ داراى سه شعبه دود، جايگاه تكذيب‌كنندگان آيات الهى:

ويل يومئذ لّلمكذّبين‌* انطلقوا إلى‌ ظلّ ذى ثلث شعب.

مرسلات (77) 28 و 30

چهار

83) چهار ماه، بيش‌ترين مدّت جواز ترك آميزش با همسران براى شوهران ايلا كننده:

للّذين يؤلون من نّسائِهم تربّص أربعة أشهر .... [3]

بقره (2) 226

[1] «و ثلاث» مى‌تواند صفت «أجنحة» يا حال براى «رسلًا» باشد. (روح‌المعانى، ذيل آيه) برداشت طبق احتمال دوم است.

[2] بنا بر يك احتمال، مقصود از «ظلمات ثلاث»، شكم، رحم و مشيمه (بچّه‌دان) است. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[3] «ايلاء»، سوگندى است كه شوهر بر ترك آميزش با همسر ياد مى‌كند و به‌طور معمول، قصد ضرر زدن به همسر را دارد و چون در صورت بازگشت از سوگند خويش تا چهار ماه، خداوند آنان را مى‌آمرزد، روشن مى‌شود كه بيش از چهار ماه، حقّ ترك آميزش را ندارد. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)