قل كلٌّ مّتربّص فتربّصوا فستعلمون من أصحب الصّرط السّوىّ ومن
اهتدى.[7]
طه (20) 135
فأقم وجهك للدّين حنيفا ....
روم (30) 30
33) احكام روابط و اخلاق جنسى در اسلام، احكامى معتدل و به دور از
افراط و تفريط:
واللّه يريد أن يتوب عليكم ويريد الّذين يتّبعون الشّهوت أن
تميلوا ميلا عظيما.[8]
نساء (4) 27
نيز---) صراط مستقيم
[1] در روايتى از امام صادق (ع) «لاتجهر بصلاتك و ...» به رعايت
حدّ وسط بين جهر و اخفات، تفسير شده است. (مجمعالبيان، ذيل آيه)
[2] برداشت براساس اين احتمال است كه جمله «لاتعتدوا» توضيحى
درباره «لاتحرّموا طيّبات ما أحلّ اللَّه» باشد؛ يعنى از حلالها استفاده كنيد؛
ولى نه بهگونهاى كه از حدّ بگذرانيد. (الميزان، ذيل آيه)
[3] برداشت بنا بر اين احتمال است كه «حنيفاً» حال براى «ملّة»
باشد؛ چنانكه مرحوم طبرسى در مجمعالبيان ذيل آيه 125 نساء
(4) اين احتمال را
مطرح كرده است.
[4] «حنيف» به كسى گفته مىشود كه مستقيم بر طريق و آيين حق باشد.
(التّبيان فى تفسير القرآن، ذيل آيه)
[5] اعتدال امّت اسلام به سبب اعتدال آيينشان (اسلام) است.
[6] «قِيَماً» به معناى چيزى است كه هيچگونه اعوجاجى نداشته و از
استقامت كامل برخوردار باشد. (مجمعالبيان، ذيل آيه)
[7] «سوىً» در جايى اطلاق مىشود كه چيزى از افراط و تفريط مصون
باشد. (مفردات راغب)
[8] خداوند، آراى هواپرستان را در روابط جنسى مقابل احكام خويش
(در آيات قبل) شمرده و با وصف آن آرا به انحرافى بودن، به اعتدال احكام الهى و
دورى آن از افراط و تفريط اشاره كرده است. (مجمعالبيان، ذيل آيه)