79) كافران، ناتوان از جلوگيرى وعده الهى درباره پيروزى و امنيّت مؤمنان:

وعد اللّه الّذين ءامنوا منكم وعملوا الصَّلحت ليستخلفنّهم فى الأرض ... وليبدّلنّهم مّن بعد خوفهم أمنا ...* لاتحسبنّ الّذين كفروا معجزين فى الأرض .... [1]

نور (24) 55 و 57

80) تضمين الهى به مؤمنان حاضر در حديبيّه در انجام تمام اعمال (عمرةالقضا) با آرامش و امنيّت كامل:

لقد صدق اللّه رسوله الرّءيا بالحقّ لتدخلنّ المسجد الحرام إن شاء اللّه ءامنين محلّقين رءوسكم ومقصّرين لاتخافون فعلم ما لم‌تعلموا فجعل من دون ذلك فتحا قريبا. [2]

فتح (48) 27

81) صلح حديبيّه، تدبير الهى و زمينه‌ساز ورود مؤمنان به مسجدالحرام با امنيّت و آرامش:

لّقد صدق اللّه رسوله الرّءيا بالحقّ لتدخلنّ المسجد الحرام إن شاء اللّه ءامنين محلّقين رءوسكم ومقصّرين لاتخافون فعلم ما لم تعلموا فجعل من دون ذلك فتحا قريبا.

فتح (48) 27

نيز---) همين مدخل، امنيّت مدينه‌

امنيّت و نماز

82) لزوم اقامه نماز به طور كامل و با تمام شرايط، در صورت برقرارى امنيّت و رفع خطر:

حفظوا على الصّلوت والصّلوة الوسطى‌ وقوموا للّه قنتين‌* فإن خفتم فرجالًا أو ركبانًا فإذا أمنتم فاذكروا اللّه كما علّمكم مّا لم تكونوا تعلمون. [3]

بقره (2) 238 و 239

امنيّت يحيى (ع)

83) يحيى (ع) بهره‌مند از سلامت و امنيّت به هنگام تولد، مرگ و رستاخيز:

وسلم عليه يوم ولد ويوم يموت ويوم يبعث حيًّا.

مريم (19) 15

اهمّيّت امنيّت‌

84) امنيّت، امرى مهم براى انسان‌ها:

وإذ قال إبرهيم ربّ اجعل هذا بلدا ءامنا .... [4]

بقره (2) 126

ستجدون ءاخرين يريدون أن يأمنوكم ويأمنوا قومهم .... [5]

نساء (4) 91

[1] از اين‌كه خداوند در آيه 55 به مؤمنان نيكوكار وعده امنيّت داده و در آيه 57 از ناتوانى كافران سخن گفته است، استفاده مى‌شود كه اين آيه به آن وعده ناظر است. (الميزان، ذيل آيه)

[2] عمرةالقضا عمره‌اى است كه رسول‌خدا (ص) و مسلمانان، سال بعد از صلح حديبيّه يعنى در ذى‌القعده سال هفتم هجرى، يك سال پس از منع مشركان از ورود آنان به مسجدالحرام انجام دادند و قضاى سال پيش به شمار مى‌رفت. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

[3] با توجّه به آيه 238 و صدر آيه 239 مى‌توان گفت كه مقصود از «فاذكروا اللّه» اقامه نماز به صورت عادى و با تمام شرايط است.

[4] بيان موضوع امنيّت كه نخستين خواست ابراهيم (ع) است، اهمّيّت آن را نشان مى‌دهد.

[5] اين‌كه گروهى از كافران درصددند تا با اظهار ايمان، از مسلمانان در امان باشند و با اظهار كفر ميان قومشان، از آنان امنيّت داشته باشند، حكايت از اهمّيّت و حياتى بودن امنيّت دارد.