هدايت به معناى ارشاد و راهنمايى،[1] بيان راه رشد، كمال و بسترسازى براى رسيدن به چيزى [مراد مطلوب] است، و در مادّى، معنوى، خير و شرّ به كار رفته[2] و نقيض گمراهى است،[3] هدايت در اصطلاح بر دو قسم است:
هدايت خاصّه [تشريعى] كه با فرستادن انبيا و انزال كتب و ... صورت مىگيرد، و هدايت
عامّه [تكوينى] كه خداوند به وسيله عقل، فهم، فكر، وجدان، غرايز و خواصّى كه در
وجود انسانها، حيوانات و جمادات قرار داده آنها را هدايت و رهبرى مىنمايد.[4] در اين مدخل معناى اصطلاحى هدايت
مقصود است و از واژههاى «هدى»، «رشد»
و مشتقّات آنها و جملات مفيد هدايت مثل «يخرجهم من
الظّلمات الى النّور» استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آثار هدايت، روشهاى
هدايت، زمينههاى هدايت، محرومان از هدايت، موانع هدايت، هدايت قرآن و
هدايتيافتگان.