نبوّت در نسل برادران يوسف‌

29. خداوند، كامل كننده نعمت بر برادران يوسف، به وسيله قرار دادن پيامبرى در نسل آنان:

... ويُتِمُّ نِعمَتَهُ عَلَيكَ وعَلى‌ ءالِ يَعقوبَ‌ .... [1]

يوسف (12) 6

نجواى برادران يوسف‌

294. مشورت و گفت و گوى محرمانه برادران يوسف، درباره تعهد خود با پدر پس از نااميدى از آزاد سازى بنيامين:

فَلَمَّا استَيَسوا مِنهُ خَلَصوا نَجيًّا قالَ كَبيرُهُم الَم تَعلَموا انَّ اباكُم قَد اخَذَ عَلَيكُم مَوثِقًا مِنَ اللَّهِ ومِن قَبلُ ما فَرَّطتُم فى يوسُفَ‌ ....

يوسف (12) 80

نگرانى برادران يوسف‌

295. نگرانى و ناراحتى برادران از وضعيت پدر و قرار گرفتن او، در معرض بيمارى و نابودى:

قالوا تاللَّهِ تَفتَؤُا تَذكُرُ يوسُفَ حَتّى‌ تَكونَ حَرَضًا او تَكونَ مِنَ الهلِكين.

يوسف (12) 85

وعده به برادران يوسف‌

296. وعده يعقوب عليه السلام به برادران يوسف، مبنى بر آمرزش خواهى براى آنان در زمانى مناسب:

قالَ سَوفَ استَغفِرُ لَكُم رَبّى انَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحيم.

يوسف (12) 98

297. نويد يافتن برادران يوسف به آمرزش و رحمت الهى، از سوى يوسف عليه السلام:

قالَ لا تَثريبَ عَلَيكُمُ اليَومَ يَغفِرُ اللَّهُ لَكُم وهُوَ ارحَمُ الرَّحِمين.

يوسف (12) 92

298. وعده برادران يوسف به آن حضرت، براى جلب رضايت پدر و آوردن بنيامين:

قالوا سَنُروِدُ عَنهُ اباهُ وانّا لَفعِلون.

يوسف (12) 61

نيز---) همين مدخل، برادران يوسف، تعهد برادران يوسف‌

هجرت برادران يوسف‌

299. هجرت برادران يوسف به همراه تمامى خاندان يعقوب، از باديه‌نشينى (كنعان) به شهرنشينى (مصر):

اذهَبوا بِقَميصى هذا فَالقوهُ عَلى‌ وجهِ ابى يَأتِ بَصيرًا وأتونى بِاهلِكُم اجمَعين ء فَلَمّا دَخَلوا عَلى‌ يوسُفَ‌ ... وقالَ ادخُلوا مِصرَ ان شَاءَ اللَّهُ ءامِنين ء ... وجاءَ بِكُم مِنَ البَدوِ ....

يوسف (12) 93 و 99 و 100

هشدار برادران يوسف‌

300. هشدار برادران به پدر، درباره خطر فرسودگى و هلاكت، بر اثر اندوه فراق يوسف عليه السلام:

قالوا تاللَّهِ تَفتَؤُا تَذكُرُ يوسُفَ حَتّى‌ تَكونَ حَرَضًا او تَكونَ مِنَ الهلِكين.

يوسف (12) 85

يأس برادران يوسف‌

301. نااميدى برادران از يافتن يوسف عليه السلام و برادرش، مورد نهى يعقوب عليه السلام:

يبَنىَّ اذهَبوا فَتَحَسَّسوا مِن يوسُفَ واخيهِ‌

[1] . برخى گفته‌اند: مراد از اتمام نعمت بر آل يعقوب [برادران يوسف‌] تثبيت آنان بر دين الهى و قرار دادن پيامبرى در نسل آنان است. (مجمع البيان، ج 5-/ 6، ص 321)