يقين به مرگ‌

87. مرگ، حقيقتى يقينى و غير قابل انكار براى آدميان:

واعبُد رَبَّكَ حَتّى‌ يَأتِيَكَ اليَقين. [1]

حجر (15) 99

حَتّى‌ اتنَا اليَقِين. [2]

مدّثر (74) 47

88. يقين كافران به جدايى از دنيا، هنگام آشكار شدن نشانه‌هاى مرگ:

كَلّا اذا بَلَغَتِ التَّراقى ء وقيلَ مَن راق ء وظَنَّ انَّهُ الفِراق. [3]

قيامت (75) 26-/ 28

يقين به معاد

89. اعاده انسانها در قيامت، داراى وقت معلوم و معين يقينى نزد خداوند:

... وجَعَلَ لَهُم اجَلًا لا رَيبَ فيهِ‌ .... [4]

اسراء (17) 99

نيز---) اهل يقين، مصاديق اهل يقين، ابراهيم عليه السلام، اصحاب كهف، و عزير عليه السلام‌

يكتاپرستى---) توحيد

يوحنّا

يوحنّا، از جمله حواريّون عيسى‌ [5] و رسولان آن‌ حضرت به انطاكيّه بود. [6] برخى مفسّران، مقصود از «اثنين» در آيه 14 يس (36) را يوحنّا و شمعون دانسته‌اند كه عيسى عليه السلام آنان را به انطاكيّه اعزام داشت و مردم آن ديار آن دو را تكذيب نمودند. [7]

يوسف (عليه‌السّلام)

در اين مدخل از آيات سوره يوسف و برخى آيات مربوط به يوسف عليه السلام استفاده شده است.

اهمّ عناوين: برادران يوسف و فضايل يوسف عليه السلام.

آبروى يوسف عليه السلام‌

1. عنايت خاصّ خدا، براى حفظ آبروى يوسف عليه السلام:

ورودَتهُ الَّتى هُوَ فى بَيتِها عَن نَفسِهِ وغَلَّقَتِ الابوبَ وقالَت هَيتَ لَكَ قالَ مَعاذَ اللَّهِ انَّهُ رَبّى احسَنَ مَثواىَ انَّهُ لا يُفلِحُ الظلِمون ء ولَقَد هَمَّت بِهِ وهَمَّ بِها لَولا ان رَءا بُرهنَ رَبّهِ كَذلِكَ‌

[1] . مقصود از «يأتيك اليقين» رسيدن مرگ است و مرگ را يقين ناميده، زيرا مورد يقين است. (مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 534)

[2] . مقصود از «يقين» يقين به مرگ است. (همان، ج 9-/ 10، ص 592)

[3] . بر اين اساس كه «ظن» در آيه به معناى يقين باشد، چنان كه ظن در آيه 25 به همين معنا است. (همان، ص 603)

[4] . معناى آيه اين است: براى اعاده آنان وقتى را قرار داده است كه ترديدى در آن نيست. (همان، ج 5-/ 6، ص 683)

[5] . المحبّر، ص 464؛ لغت‌نامه، ج 14، ص 21111، «يوحنا».

[6] . المحبّر، ص 391.

[7] . مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 654؛ تفسير القرآن العظيم، ابن ابى‌حاتم، ج 10، ص 3192؛ الدرالمنثور، ج 7، ص 50.