...

... وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ ....

بقره (2) 35 و 36

وَ يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ ... قالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ ....

اعراف (7) 19 و 24

14. هبوط آدم و حوّا عليهما السلام در مكّه:

فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطانُ عَنْها فَأَخْرَجَهُما مِمَّا كانا فِيهِ‌ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا [1] ...

بقره (2) 36

15. هبوط آدم عليه السلام بر كوه صفا در مكّه:

... فَأَخْرَجَهُما مِمَّا كانا فِيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا [2] ...

بقره (2) 36

16. هبوط آدم عليه السلام در سرانديب:

فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطانُ عَنْها فَأَخْرَجَهُما مِمَّا كانا فِيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا [3] ...

بقره (2) 36

هبوط ابليس‌

17. فرمان هبوط شيطان از مقام قرب الهى، همراه با خوارى و ذلّت:

... ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ‌ ... قالَ فَاهْبِطْ مِنْها ... فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ‌ قالَ اخْرُجْ مِنْها ....

اعراف (7) 11 و 13 و 18

قالَ يا إِبْلِيسُ ما لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ‌ قالَ فَاخْرُجْ مِنْها فَإِنَّكَ رَجِيمٌ.

حجر (15) 32 و 34

18. ابليس، داراى سابقه تقرّب در پيشگاه الهى، قبل از هبوط:

... ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ‌ ... قالَ فَاهْبِطْ مِنْها ... فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ‌ قالَ اخْرُجْ مِنْها ....

اعراف (7) 11 و 13 و 18

قالَ يا إِبْلِيسُ ما لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ‌ قالَ فَاخْرُجْ مِنْها فَإِنَّكَ رَجِيمٌ.

حجر (15) 32 و 34

19. هبوط شيطان، همراه آدم و حوّا عليهما السلام:

وَ يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ ... فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطانُ‌ ... قالَ اهْبِطُوا ....

اعراف (7) 19 و 20 و 24

20. هبوط ابليس از مقام رفيع خود (حضور در ميان ملائكه):

... ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ‌ ... قالَ ما مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ قالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ‌ قالَ فَاهْبِطْ مِنْها ... فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ‌ قالَ اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً ....

اعراف (7) 11-/ 13 و 18

قالَ يا إِبْلِيسُ ما لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ‌ قالَ فَاخْرُجْ مِنْها فَإِنَّكَ رَجِيمٌ‌ [4].

حجر (15) 32 و 34

[1] . خداوند به جبرئيل وحى كرد كه آدم و حوّا عليهما السلام را به شهر مبارك مكّه فرود آور. پس جبرئيل آدم عليه السلام را بر كوه صفا و حوّا عليها السلام را بر كوه مروه فرود آورد. (تفسير عيّاشى، ج 1، ص 36، ح 21؛ البرهان، ج 1، ص 84، ح 15)

[2] . هبوط آدم عليه السلام بر كوه صفا بود، و از اين جهت «صفا» راصفا گفته‌اند كه حضرت آدم عليه السلام «صفوة اللّه» بر آن نازل شده است. (تفسير قمى، ج 1، ص 43)

[3] . از على عليه السلام از شريف‌ترين مكانهاى روى زمين سؤال شد، آن حضرت فرمود: آن مكان در سرانديب است كه آدم عليه السلام از آسمان به آنجا نازل شد. (تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 64، ح 126) البتّه در روايات ديگرى مكّه و آمده است كه مى‌توان آن را به اينگونه توجيه نمود كه در آغاز هبوط آدم عليه السلام در سرانديب بوده است. و پس از آن در مكه. (الميزان، ج 1، ص 150)

[4] . مراد از «فاخرج» از مقام و منزلتى است كه در ملأاعلى‌داشت. (التفسير المنير، ج 14، ص 32)