هاوية، آتش [جهنّم] را گويند[1] و شايد به جهت عميق بودن جهنّم، آن را هاوية گويند، چون اهل آتش
را به جايگاه دورى پرتاب مىكنند.[2] اين واژه با عنوان نام جهنّم در قرآن ذكر شده است:[3]
وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ وَ ما
أَدْراكَ ما هِيَهْ نارٌ حامِيَةٌ.
قارعه (101) 8-/ 11
هبوط
هبوط به معناى فرود آمدن[4] همراه با استقرار است.[5].[6] در اين مدخل از مشتقّات واژههاى «هبط» و
«خرج» استفاده شده است.
هبوط آدم عليه السلام
1. فرمان خدا به هبوط آدم و حوّا عليهما السلام از بهشت:
وَ قُلْنا يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ ...