إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ.

غافر (40) 51

125. وعده يارى به پيامبر صلى الله عليه و آله از سوى خداوند:

فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لا يُوقِنُونَ‌ [1].

روم (30) 60

فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنا يُرْجَعُونَ‌ [2].

غافر (40) 77

11. امكانات دنيايى‌

126. وعده خداوند به نوح عليه السلام مبنى بر برخوردار ساختن امّتهايى پس از وى از امكانات دنيايى:

قِيلَ يا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلى‌ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ‌ ....

هود (11) 48

12. امنيّت‌

127. تحقّق وعده الهى، مبنى بر وارد شدن پيامبر صلى الله عليه و آله به مسجدالحرام با امنيّت:

لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُسَكُمْ وَ مُقَصِّرِينَ لا تَخافُونَ‌ ....

فتح (48) 27

128. تبديل ترس و اضطراب به امنيّت و آرامش در آخرالزّمان، وعده خداوند به مؤمنان داراى عمل صالح:

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى‌ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً [3] ...

نور (24) 55

129. تبديل و جايگزينى ترس و اضطراب به امنيّت و آرامش، وعده خداوند به مؤمنان داراى عمل صالح:

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‌ ... وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً ....

نور (24) 55

13. انتقام‌

130. وعده خداوند به پيامبران، مبنى بر انتقام از ستمگران:

وَ أَنْذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا رَبَّنا أَخِّرْنا إِلى‌ أَجَلٍ قَرِيبٍ نُجِبْ دَعْوَتَكَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَ وَ لَمْ تَكُونُوا أَقْسَمْتُمْ مِنْ قَبْلُ ما لَكُمْ مِنْ زَوالٍ‌ فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقامٍ.

ابراهيم (14) 44 و 47

131. قدرت شكست‌ناپذير خداوند، ضامن تحقّق وعده‌هاى او در انتقام:

فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقامٍ.

ابراهيم (14) 47

[1] . متعلق وعده در اين آيه به قرينه دعوت خداوند از پيامبر صلى الله عليه و آله براى صبرپيشه كردن در برابر مخالفتهاى كافران مى‌تواند نصرت خدا باشد. (الكشاف، ج 3، ص 488)

[2] . گفته شده: وعده خدا به انبيا، نصرت و يارى آنان وانتقام از دشمنان‌شان حق و راست است و تخلف‌پذير نيست. (مجمع البيان، ج 7- 8، ص 830)

[3] . از امام سجاد عليه السلام روايت شده كه در پى تلاوت آيه «وعدالله الذين آمنوا ...» فرمود: سوگند به خدا! آنان شيعيان ما اهل بيت‌اند كه خداوند به دست مردى از خاندان ما- كه مهدى اين امت باشد- آنان را خليفه روى زمين قرار خواهد داد. (تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 620، ح 226)