[1] فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى‌ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ‌ ...

نساء (4) 101 و 102

6. نماز طواف‌

677. وجوب اقامه نماز طواف، در مقام ابراهيم (پس از طواف):

وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهِيمَ مُصَلًّى‌ [2] ...

بقره (2) 125

7. نماز عيد

678. وجوب اقامه عيدين (فطر و قربان) به صورت جماعت «در زمان حضور معصوم عليه السلام»:

وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ. [3]

بقره (2) 43

679. وجوب نماز عيد، پس از پرداخت زكات فطره:

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى‌ وَ ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى‌ [4].

اعلى (87) 14 و 15

680. وجوب نماز عيد قربان «در زمان حضور معصوم عليه السلام»:

فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ [5].

كوثر (108) 2

8. نماز مسافر

681. وجوب شكسته خواندن نماز، در سفر:

وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ [6] ...

نساء (4) 101

682. مأمور بودن پيامبراكرم صلى الله عليه و آله به تهجّد و نماز شب:

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‌ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً [7].

اسراء (17) 79

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبارَ السُّجُودِ.

ق (50) 40

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ.

طور (52) 49

يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ‌ قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ‌ تَرْتِيلًا إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِيلًا.

مزمّل (73) 1-/ 4 و 6

إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنى‌ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ‌ ....

مزمّل (73) 20

[1] . مراد از «فإذا سجدوا» سجده دوم در ركعت اوّل است (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 156) و اين حكم در صورتى است كه جنگجويان بخواهند به صورت دو گروه با يك امام، نماز جماعت به‌جا آورند.

[2] . «من» در آيه براى تبعيض است. مراد از تبعيض، اين است كه در بخشى از مقام نماز اقامه شود. از آيه وجوب [خواندن‌] دو ركعت نماز طواف در آن مقام فهميده مى‌شود. (زبدةالبيان، ص 368)

[3] . برخى احتمال داده‌اند كه مقصود از «واركعوا مع الرّاكعين» نمازهايى باشد كه خواندن آنها به صورت جماعت واجب است، مثل عيدين. (زبدة البيان، ص 183) لازم به توضيح است كه وجوب جماعت، مخصوص زمان حضور معصوم عليه السلام است. اما در زمان غيبت مستحبّ است. (تحرير الوسيله، ج 1، ص 241)

[4] . بنا بر قولى از آيه، صدقه [زكات‌] فطره و نماز عيداراده شده است و اين برداشت هم بر اساس روايت منقول از امام صادق عليه السلام است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 722)

[5] . برخى گفته‌اند: مقصود از «فصلّ لربّك» نماز عيد [قربان‌] است و اين آيه دليلى بر وجوب آن است. (زبدةالبيان، ص 136)

[6] . از امام باقر عليه السلام درباره چگونگى و مقدار نماز در سفر سؤال شد: حضرت با تمسك به آيه وجوب تقصير، شكسته شدن نماز در سفر را استدلال فرمود. (زبدة البيان، ص 174)

[7] . بنابرقولى، مقصود از «من الليل فتهجد ...» نماز شب است. (زبدة البيان، ص 99)