586. وجوب كفاره با قربانى كردن شتر، در صورت شكار شتر مرغ و كفاره
با قربانى كردن گاو در صورت شكار الاغ وحشى و گاو وحشى و كفاره با قربانى كردن
گوسفند، در صورت شكار آهو براى محرم:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَ
أَنْتُمْ حُرُمٌ وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما
قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ[1] ...
مائده (5) 95
587. وجوب كفاره شكار در حال احرام با روزه به اندازه قيمت حيوان صيد
شده (هر يك مد طعام، يك روز روزه، حداكثر تا 60 مُد):
[1] . بر اساس روايت امام صادق عليه السلام در توضيح آيه مزبور
است. (تهذيب الاحكام، ج 5، ص 341، ح 94؛ تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 673، ح 367)
مىباشد.
[2] . بر اساس روايت امام صادق عليه السلام در توضيح آيه ياد شده
است. (الكافى، ج 4، ص 386، ح 3)
[3] . «أو كفّارة» عطف بر «فجزاء» است و مقدار طعام، موكول به
حكمين است. برخى گفتهاند: ابتدا بايد حيوان مشابه حيوان شكار شده قيمتگذارى شود،
سپس با قيمت طعام سنجيده شود و بايد تعداد مساكين به تعداد مدّ طعام باشد. (تفسير
التحريروالتنوير، ج 4، جزء 7، ص 48) روايتى از امام صادق عليه السلام مؤيّد همين
مطلب است. (دعائمالاسلام، ج 1، ص 307)
[4] . فقهاى اماميّه گفتهاند: اگر صيد در حال احرام عمره بود
كفّارهاش در مكّه و در آستانه و روبهروى كعبه ذبح و نحر شود و اگر احرام حج صيد
كرد محلّ ذبح و نحر كفّاره منى است. (مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 379)