هر كارى كه عقل صحيح و شرع به قبح آن حكم كند، منكر مىگويند[2] و نهى از منكر بازداشتن ديگران است
از آنچه عقلًا و شرعاً منكر شناخته مىشود.[3] و در اصطلاح: منكر هر فعل زشت و قبيحى كه فاعل آن بدان شناخت
داشته و يا بر آن راهنمايى شده باشد و نهى از منكر به واجب و مستحب تقسيم مىشود و
وجوب آن كفايى مىباشد.[4]
در اين مدخل از مشتقّات مادّه «نهى» و «وعظ» و ظهور بعضى از آيات استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آثار نهى از منكر، احكام نهى از منكر و ناهيان از
منكر.
آثار نهى از منكر
1. ارزشگذارى
1. نهى از منكر، ملاك ارزش و شايستگى برخى اهلكتاب بر برخى ديگر:
[1] . تفسير مقاتل بن سليمان، ج 1، ص 208؛ الدرالمنثور، ج 1، ص
759؛ البحر المحيط، ج 2، ص 585؛ التبيان، ج 2، ص 295؛ مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص
617؛ جامعالبيان، ج 2، جزء 2، ص 836