54. گرفتارى نويسندگان تحريفگر كتاب آسمانى تورات به عذاب الهى:

فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ‌ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ.

بقره (2) 79

بَلى‌ مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ.

بقره (2) 81

55. نويسندگان نامه اعمال از ملائكه، با كرامت الهى:

وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ.

انفطار (82) 10

كِراماً كاتِبِينَ.

انفطار (82) 11

يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ.

انفطار (82) 12

نوشيدنيها---) آشاميدنيها

نوفل بن حارث‌

نوفل بن حارث بن عبدالمطلب، از قبيله قريش، تيره بنى‌هاشم و پسرعموى رسول خدا صلى الله عليه و آله بود. وى در حالى كه در زمره كافران بود در غزوه بدر اسير شد و در غزوه خندق اسلام آورد و در فتح مكّه و غزوه حنين مشاركت داشت. [1] برخى مفسّران مقصود از «اسرى‌» در آيه 70 انفال (8) را وى و ديگر اسيران غزوه بدر دانسته‌اند كه به آنان اعلام شد در صورت ايمان، خداوند آنان را از مواهبى بهتر از آنچه از ايشان گرفته شده [فديه‌] بهره‌مند خواهد ساخت. [2]

نوفل بن خويلد

نوفل بن خويلد بن اسد بن عبدالعزّى بن قصىّ از قبيله قريش و از كشته‌شدگان غزوه بدر به دست امام على عليه السلام بود. [3] بنا بر نقلى آيات 90 تا 93 اسراء (17) درباره خواسته‌هاى سران شرك از پيامبر صلى الله عليه و آله از جمله نوفل دانسته شده است كه ايمان خود را مشروط به اجابت خواسته‌هاى نابجاى خود مى‌دانستند. [4] همچنين آيه 6 حجر (15) درباره شمارى از مشركان از جمله وى دانسته شده كه پيامبر صلى الله عليه و آله را به ديوانگى متّهم مى‌كردند. [5]

نوه---) فرزند

نهر

نَهرْ، به سكون هاء، جمع آن «انهار» به معناى محلّ جريان آب روان است، [6] مجازاً به آب جارى‌

[1] . الاستيعاب، ج 4، ص 75؛ اسدالغابه، ج 5، ص 347

[2] . الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 8، ص 34؛ تفسير التحريروالتنوير، ج 6، جزء 10، ص 53

[3] . السيرة النبويّه، ابن‌هشام، ج 1، ص 282؛ جمهرةانساب‌العرب، ص 120

[4] . الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 6، ص 253

[5] . روح‌المعانى، ج 8، جزء 14، ص 18؛ البحرالمحيط، ج 6، ص 467

[6] . مفردات، ص 825، «نهر»