55. نويسندگان نامه اعمال از ملائكه، با كرامت الهى:
وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ.
انفطار (82) 10
كِراماً كاتِبِينَ.
انفطار (82) 11
يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ.
انفطار (82) 12
نوشيدنيها---) آشاميدنيها
نوفل بن حارث
نوفل بن حارث بن عبدالمطلب، از قبيله قريش، تيره بنىهاشم و
پسرعموى رسول خدا صلى الله عليه و آله بود. وى در حالى كه در زمره كافران بود در
غزوه بدر اسير شد و در غزوه خندق اسلام آورد و در فتح مكّه و غزوه حنين مشاركت
داشت.[1] برخى مفسّران مقصود از «اسرى» در
آيه 70 انفال (8) را وى و ديگر اسيران غزوه بدر دانستهاند كه به آنان اعلام شد در
صورت ايمان، خداوند آنان را از مواهبى بهتر از آنچه از ايشان گرفته شده [فديه]
بهرهمند خواهد ساخت.[2]
نوفل بن خويلد
نوفل بن خويلد بن اسد بن عبدالعزّى بن قصىّ از قبيله قريش و از
كشتهشدگان غزوه بدر به دست امام على عليه السلام بود.[3] بنا بر نقلى آيات 90 تا 93 اسراء (17) درباره خواستههاى سران شرك
از پيامبر صلى الله عليه و آله از جمله نوفل دانسته شده است كه ايمان خود را مشروط
به اجابت خواستههاى نابجاى خود مىدانستند.[4] همچنين آيه 6 حجر (15) درباره شمارى از مشركان از جمله وى دانسته
شده كه پيامبر صلى الله عليه و آله را به ديوانگى متّهم مىكردند.[5]
نوه---) فرزند
نهر
نَهرْ، به سكون هاء، جمع آن «انهار» به معناى محلّ جريان آب روان
است،[6] مجازاً به آب جارى