[1] . صاعقه از «صَعق» به معناى شدت صوت رعد است، و بر سه وجه آمده
است: آتش، عذاب و مرگ (مفردات، ص 484، «صعق») بنابراين ممكن است در قرآن صاعقه در
برق و آتشى كه از ابر جستن مىكند و يا آتشى كه از رعد و برق شديد به وجود مىآيد
به كار برده شود. (لسان العرب، ج 7، ص 348 «صعق»)
[2] . آيه شريفه در بيان حال منافقان در قالب مثل است. (جلاء
الاذهان، ج 1، ص 43؛ ايجاز البيان، ج 1، ص 72)
[3] . صاعقه وجوه مختلف دارد و اينجا «سبب موت» استنه موت، زيرا
مرگ با جمله «انتم تنظرون» ناهماهنگ است، مگر اينكه سبب موت باشد تا با فقره آخر
آيه و آيه بعد سازگار باشد. (التفسير الكبير، ج 1، ص 521)